Υπνοβάτες του ονείρου

Εκτός από κάθε λογής κείμενα , έχουμε και την ποίηση . Να κάποιος που ξεχωρίζει για την ποιητική του αδεία και είναι άξιος συγχαρητηρίων . Μήπως κοιμόμαστε εν υπνώσει της υλιστικής μανίας μας; 

 Τίτλος: οι ύπνο -βάτες 

Δεν αντέχω άλλο το ομολογώ 

Σε ένα όνειρο ζω 

Πατώ, υπάρχω και βρίσκομαι.

Δεν χωρώ στον κόσμο αυτό 

Το λιτό,τον επιφανειακό ,τον ρηχό 

Έχω γεννηθεί για βαθύ εγώ.

Μα αλυσίδες με κρατάνε στο γιαλό 

Γι αυτό δεν μπορώ να σταματήσω να ονειροπολώ 

Στα βότσαλα να μιλώ 

Πως κάποια μέρα ίσως να απεξαρτηθώ 

Τις ιδέες να θυμηθώ

Να φύγω από δω

Απ τον απατηλό ,τον ηδονικό κόσμο αυτό 

Να αποδεσμευτώ.

Σαν πουλί να πετάξω και γω  

Απ του ονείρου τη φυλακή 

Τη βολική,  την ζέστη, τη μέγα.

Σα πέτω

Θα κελαηδώ

Προς τους ύπνο βάτες να ξυπνήσουν 

Και πρέπει να κατανοήσουν 

Ότι ο ανθρώπινος χαρακτήρας είναι ο θεός του πεπρωμένου του 

Όπως είπε κι άλλος  θαρρώ

Μήπως είσαι και συ υπνοβάτης;

Δεν ήρθε η ώρα να ξυπνήσεις, να αδράξεις τη μέρα;

Ή θα παραδώσεις μια ακόμα μέρα στου ονείρου τον καταναλωτισμό;

Του μαθητή της Γ ΄ Λυκείου

Αργύρη Τότολου