Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Υπάρχουν ακόμη δάσκαλοι!


"Υπάρχει πάντα στην παιδική μας ηλικία μια στιγμή που ανοίγει μια πόρτα και μπαίνει το μέλλον."
Graham Green, Βρετανός συγγραφέας
"Όποιος μεγάλωσε στη φυλακή, τη φυλακή θυμάται. Όποιος μεγάλωσε στο παλάτι, το παλάτι θυμάται.                                                                                                
Ινδική παροιμία
Σε κάθε σχολείο ανάμεσα στους δέκα-είκοσι δασκάλους υπάρχει και ένας που ξεχωρίζει. Ένας δάσκαλος που τον θυμόμαστε για χρόνια μετά, μέχρι τα γεράματα μας, με αγάπη και αληθινή συγκίνηση. Ένας δάσκαλος που κατάφερε να τρυπώσει στο άβατο της παιδικής μας ψυχής και έφερε ένα εντελώς νέο φως. Και χάρη σ' αυτό το "Δεύτε λάβετε φως" - φως μικρού κεριού ή ολόλαμπρου ήλιου δεν έχει σημασία -  μέσα στην κυνικότητα και στην αδιάφορη καθημερινότητα του ενήλικα, που μοιραία όλοι μεταμορφωθήκαμε, διασώζεται και αχνοφέγγει ακόμα ό,τι καλό διαθέτουμε εντός μας.
Σε ένα μικρό χωριό του ορεινού Ρεθύμνου, τον Φουρφουρά, οι γιοί και οι κόρες των 560 μόλις κατοίκων του δέχτηκαν την ευεργεσία μιας αναπάντεχης τύχης. Χωρίς να το ξέρει, κάποιος βαριεστημένος δημόσιος υπάλληλος του υπουργείου Παιδείας σφράγισε πριν από λίγα χρόνια τον διορισμό στο χωρίο τους ενός τέτοιου ξεχωριστού δασκάλου, του Άγγελου Πατσιά.
Ο νεαρός δάσκαλος δεν είδε αυτόν τον διορισμό του στην άκρη του πουθενά σαν μια καταναγκαστική προσγείωση, σαν δυσάρεστο πάρεργο εν όψει μιας ευνοϊκότερης μετάθεσης ή σαν μια ευκαιρία για ατελείωτη ραστώνη.
Αντιθέτως!  Διέθεσε και διαθέτει μέχρι σήμερα ό,τι φωτεινότερο κρύβει η ψυχή του. Μακριά από κάθε λογική κέρδους - βλέπε αντιπαροχή υπό την μορφή μισθού, προσωπικής προβολής και ό,τι παρόμοιο σκεφθεί ο κακοπροαίρετος νους μας - άνοιξε στους ολιγάριθμους μαθητές του την αυλαία ενός εντελώς καινούργιου κόσμου, χαρίζοντας τους την σπάνια ευκαιρία να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι.
Στην άκρη το "εβδομαδιαίο πρόγραμμα"
Και τι δεν έκανε ο ευφάνταστος αυτός δάσκαλος! Και πρώτα από όλα έγκαιρα πήρε την ορθή και γενναία απόφαση να αποδράσει από τα ασφυκτικά όρια του γραφειοκρατικού «Εβδομαδιαίου Προγράμματος»  που ορίζει το Υπουργείο Παιδείας. Στο δικό του σχολείο αποφάσισε πως κράτος και εξουσία θα είχαν οι ανάγκες και οι νόμοι της παιδικής ηλικίας και όχι το στενάχωρο πλαίσιο του νομοθέτη. Έβαλε τα τυχερά Φουρφουργιανάκια στις φτερούγες του και ξεκίνησαν όλοι μαζί την πτήση τους προς τον ευαίσθητο ουρανό της Φαντασίας – ή προς τον φανταστικό ουρανό της Ευαισθησίας, αν προτιμάτε. 
Μέσα στα λίγα χρόνια που ο Άγγελος Πατσιάς είναι δάσκαλος στο 4θέσιο Δημοτικό σχολείο Φουρφουρά πραγματοποίησε ένα μικρό θαύμα. 
Δεν στάθηκε στις ανεπάρκειες της ελληνικού κράτους, αγνόησε τις αβελτηρίες της δημόσιας παιδείας, υπερπήδησε κάθε βολική δικαιολογία προκειμένου να αρκεστεί στο νόμο της ήσσονος προσπάθειας. Οργάνωσε το παλιό σχολείο του χωριού, μεταμορφώνοντας το από ένα εγκαταλειμμένο οίκημα σε σχολείο του 21ου αιώνα. «Σχολείο της φύσης και των χρωμάτων» το ονόμασε και βάλθηκε να το φτιάξει.
Ζωγράφισε φωτεινούς και έγχρωμους τους τοίχους, πλούτισε την βιβλιοθήκη του, έφερε υπολογιστές. Μα πάνω από όλα αποφάσισε να μάθει στα παιδιά  αληθινά "γράμματα", παναπεί να ξυπνήσει εντός τους τον αχόρταγο προσανατολισμό προς το Καλό και το Ωραίο.
Γι' αυτό και βάλθηκε να μάθει  τα παιδιά να τραγουδούν, να νοιώθουν την ποίηση, να παίζουν θέατρο, να χορεύουν - μέχρι και "μάχη χορευτικών συγκροτημάτων" διοργάνωσε ο αθεόφοβος!  Οργάνωσε τους μικρούς του μαθητές για  καλλιεργούν μποστάνια και να φτιάξουν το δικό τους κοτέτσι. Κατόπιν τους έμαθε να πουλάνε την παραγωγή τους - αυγά, καρπούζια και λαχανικά -  προκειμένου να εξασφαλίσουν χρήματα για τα έξοδα του σχολείου. Κανονικό πρότυπο αυτοδιαχείρισης δηλαδή.
Διαβάζω στο Διαδίκτυο την άποψη του για την εκπαίδευση.
"Η εκπαίδευση", λέει ο Άγγελος Πατσιάς, "κρύβεται στα απλά πράγματα. Εγώ αυτό που έκανα είναι να πειραματίζομαι". Και συνεχίζει: "Δεν θέλει φόβο στον πειραματισμό και μάλλον αυτό είναι το πιο σημαντικό. Πάντα όμως να έχουμε ως γνώμονα ότι τα παιδιά δεν θα ζημιωθούν από τους πειραματισμούς. Λάθη θα γίνουν, τα παιδιά δείχνουν κατανόηση. Ο δάσκαλος δεν είναι θεός. Είναι κάτι το οποίο κινείται ανάμεσά τους πολλές ώρες την ημέρα και ο ένας μαθαίνει από τον άλλο".
Τέλος, μεταξύ των πολλών άλλων,  o Άγγελος Πατσιάς δημιούργησε, κλέβοντας ώρα από τον "εξωσχολικό" του χρόνο,  μια διαδικτυακή εκπαιδευτική τηλεόραση για τα παιδιά. ΤηνΦουρφουρά Web TV!
Η Φουρφουρά Web TV δεν είναι απλά μια ακόμη διαδικτυακή τηλεόραση ανάμεσα στις χιλιάδες που μπορεί να βρει κανείς σήμερα στο Ίντερνετ.  Είναι κάτι πολύ περισσότερο: αποτελεί έναν δίαυλο  επαφής και επικοινωνίας των παιδιών με την υπόλοιπη Κρήτη, με την Ελλάδα και – γιατί όχι; - με όλο τον κόσμο. Μέσα από αυτήν τα παιδιά αυτοσχεδιάζουν, δημιουργούν, αλλά επίσης  λύνουν  τις απορίες τους, μαθαίνουν εξ αποστάσεως… Πάνω από όλα τα παιδιά το διασκεδάζουν. Αρκεί να επισκεφτεί κανείς τον σχετικό διαδικτυακό τόπο – site επί το … ελληνικότερον -   για να διαπιστώσει, ότι όσα γράφω είναι αλήθεια μέχρι κεραίας.
Ας είμαστε ειλικρινείς. Ο κόσμος μας λειτουργεί με γνώμονα την ανισότηταµ στα όνειρα και τις προοπτικές των ανθρώπων καμιά δημοκρατία και δικαιοσύνη δεν λειτουργεί. Έχεις αναρωτηθεί, άραγε αναγνώστη μου, τι είδους ισονομία ορίζει ο Θεός, η Τύχη, το Κισμέτ, η φυσική επιλογή, το Κάρμα - ή έστω ό,τι πιστεύει ο καθένας -  ανάμεσα στο παιδάκι που γεννιέται σε μια εύπορη αστική οικογένεια στα προάστια της Αθήνας και στα παιδιά ενός μεροκαματιάρη αγρότη ή κτηνοτρόφου σε κάποιο απομονωμένο χωρίο των συνόρων;
Τα παιδιά του Φουρφουρά γεννήθηκαν με τα σύνορα τους κατ’ αρχήν κλειστά στην αποδημία των ονείρων και της ίσης ευκαιρίας. Αναλογιστείτε τα δεδομένα και προβλέψτε τις δυνατότητες:  ένα ορεινό χωριό 500 ανθρώπων που στην πλειονότητα είναι υπερήλικες χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση, λασπόδρομοι, το Ρέθυμνο χιλιόμετρα μακριά και στη γλώσσα του χωρίου πολλές λέξεις, όπως  "κινηματογράφος», «θέατρο», «συναυλία», «λεωφόρος» κ.ά., χωρίς αντίκρισμα. Τα παιδιά του Φουρφουρά έπρεπε να τρέξουν, αμέσως αφότου γεννήθηκαν, αν ήθελαν να «προλάβουν» τους συνομηλίκους τους των πόλεων. Βλέπεις οι τελευταίοι είχαν όλον τον χρόνο, πρώτα να μπουσουλήσουν, μετά να σηκωθούν στα δυο τους πόδια και να μάθουν με την ησυχία τους να περπατούν. Κι όμως η παρουσία ενός μόνου ανθρώπου, του δάσκαλου Άγγελου Πατσιά, έφτασε να ανατρέψει την προδιαγεγραμμένη μοίρα των παιδιών, κατάφερε να ανοίξει ρωγμές στην απομόνωση τους και να εγγράψει οριστικά στην καρδιά τους στέρεες παρακαταθήκες για το μέλλον. Με άλλα λόγια, ο εμπνευσμένος δάσκαλος μπόρεσε να  ακυρώσει τα βαρίδια της καταγωγής και να αποκαταστήσει μια κάποια πιο δίκαια κανοναρχία  στην πτήση της ζωής τους.
Μα γιατί τα γράφω όλα αυτά; Δεν ξέρω και εγώ στ’ αλήθεια, αναγνώστη μου. Ίσως να ματαιοπονώ γράφοντας τούτες τις σκέψεις, για να διεκδικήσω φρούδες απαντήσεις σε μάταιες απορίες. Φερ’ ειπείν σε τούτα τα χρόνια της δημόσιας ρητορείας και της ιδιωτικής ιστορίας, όπου όλα τριγύρω είναι «ωραία κιόλας ερείπια»2, τι μπορούμε να λογαριάσουμε για Πράξη; Κι ακόμη: ποια Πράξη, μέσα σε τούτο το ετοιμόρροπο σκηνικό μες στο οποίο περιφέρουμε κομπάρσο τη ζωή μας, μπορεί να σταθεί όρθια σαν αλεξικέραυνο;
Ζούμε στα χρόνια, που το τιποτένιο κάνει μεγάλο σαματά. "Πάμε ΠΟΥΘΕΝΑ, να δούμε ΚΑΝΕΝΑΝ για να πούμε ΤΙΠΟΤΑ", είναι το σλόγκαν της νέας εποχής. Η βιαστική πλειοψηφία,  που ξεχαρμανιάζει μπροστά στους ήρωες της lifestyle υποκατάστατης πραγματικότητας,  έχει τυφλά και κωφά τα αισθητήρια της για τέτοιες λογής Πράξεις, όπως τούτο το ευαίσθητο δασκαλίκι του νεαρού Άγγελου. Μοιάζει για αυτούς αποκοτιά, γραφικότητα, καπρίτσιο ή τέλος πάντων μια ασήμαντη και δυσδιάκριτη ψηφίδα στο οπτικό τους πεδίο. Στο βάθος ίσως και να την αγνοούν, επειδή γίνονται ενοχλητικοί όσοι επιμένουν ακόμα να θυμίζουν πως είμαστε φτιαγμένοι για να γίνουμε Άνθρωποι ...
Εκπληκτικέ Άγγελε Πατσιά, αν μπορούσε η φωνή μου να φτάσει μεμιάς από εδώ τον παγωμένο βορρά της Ελλάδας μέχρι τον Φουρφουρά της ορεινής Ρεθυμνίας,  θα ήθελα να σου φωνάξω αληθινέ μου Δάσκαλε,  για ό,τι κάνεις,  τα λόγια του Ποιητή:
"Κι όρθια η Πράξη σαν αλεξικέραυνο".
Υ.Γ1.  Λίγους μήνες πριν πεθάνει ρώτησαν σε μια τηλεοπτική συνέντευξη τον Γιώργο Ζαμπέτα τι θυμάται από την ζωή του.  Ο θυμόσοφος μάγκας, ρούφηξε  το τσιγάρο του, ζύγισε το ζάρι της μνήμης και απάντησε στον έκπληκτο δημοσιογράφο: «Εξόν από την μάνα και τα παιδιά μας, τι νομίζεις ότι θα θυμόμαστε ρε; Κανά καλό δάσκαλο, την πρώτη γκομενίτσα και κανένα μερακλίδικο τραγούδι…».
Υ.Γ2. Ότι σταδιακά μεταλλασσόμαστε  από οργανωμένη κοινωνία ανθρώπων σε ένα σαθρό, αλλοπρόσαλλο, ετοιμόρροπο και χωρίς ευδιάκριτο αξιακό σύστημα συνονθύλευμα τυχαίων συνοδοιπόρων, φαίνεται και από την αντιμετώπιση που επιφυλάσσει η πλειοψηφία στους δασκάλους.  «Τεμπέληδες που κάθονται τρεις μήνες το χρόνο», «δασκαλάκοι», «μίζεροι»  και άλλα τέτοια παρόμοια συνηθίζουν για τους δασκάλους αρκετοί. Κάποιοι μάλιστα προχωρούν ακόμη παραπέρα: αποκαθηλώνουν τον δάσκαλο στα μάτια του μικρού παιδιού τους με την παραμικρή ευκαιρία. Διόλου δεν αντιλαμβάνονται το κακό που κάνουν στην αθώα παιδική ψυχή των σπλάγχνων τους (υπέρ των οποίων a propo ισχυρίζονται πως κόπτονται και πασχίζουν). Μιας και στο παιδί πρώτα οικοδομείς το εναλλακτικό και ύστερα γκρεμίζεις το υπάρχον. Τακτική μπουλντόζας και αντιπαροχής δεν χωράει στη ψυχή των παιδιών μας!  Ψιλά γράμματα θα μου πεις αναγνώστη μου. Όμως, στις λεπτομέρειες παίζεται το παιχνίδι της ζωής…
Το πρώτο ολισθηρό βήμα για την αμορφωσιά και την απανθρωπιά της κοινωνίας - και ό,τι αυτές συνεπάγονται -  είναι  η αντιφατική στάση που τηρούμε έναντι των δασκάλων – και κατ’ επέκταση της Παιδείας. Από τη μια, τους εμπιστευόμαστε ό,τι πιο πολύτιμο, εύθραυστο και σπάνιο αξιωθήκαμε ποτέ να αποκτήσουμε: τη ψυχή των παιδιών μας. Επιπλέον, με κάθε ευκαιρία αναγνωρίζουμε τη σπουδαιότητα του λειτουργήματος τους.  Από την άλλη, παραμένουμε πεισματικά και εξαρχής προκατειλημμένοι και απαξιωτικοί μαζί τους.  Σκεφθείτε μοναχά πόσες φορές έχετε ακούσει ή και ξεστομίσει την ατάκα "τι ξέρει τώρα ο δασκαλάκος;". Επιτρέψτε μου να πω  – όχι ότι χρειάζονται αυτόκλητους υπερασπιστές οι δάσκαλοι -  πως ενίοτε ξέρει πολλά περισσότερα από πολλούς τριγύρω μας που τους έχει αποχαυνώσει η  lifestyle παρέλαση της τηλεόρασης.
Είναι σίγουρο πως δεν αξίζουν όλοι οι «δάσκαλοι» να λέγονται δάσκαλοι, όπως δεν αξίζει λ.χ. να λέγονται γιατροί όλοι οι "γιατροί", δικαστές όλοι οι "δικαστές" και εν τέλει όλοι οι «άνθρωποι» άνθρωποι. Χωρίς αμφιβολία στην εκπαιδευτική κοινότητα λαθροβιώνουν αρκετοί που δεν έχουν αντιληφθεί στο ελάχιστο πόσο σπουδαίος είναι ο ρόλος τους και ποια επίδραση μπορεί να έχει διαχρονικά η παρουσία τους στους ανθρώπους, την αγωγή των οποίων τους εμπιστεύονται οι γονείς και η κοινωνία. Ωστόσο, αναπόφευκτα παιδεία και σχολείο δεν έχουν νόημα χωρίς τον δάσκαλο, όπως δεν νοείται δικαιοσύνη και δικαστήριο χωρίς τον δικαστή ή υγεία και νοσοκομείο χωρίς τον γιατρό.
Μόνο αν η κοινωνία και οι εκάστοτε Εξουσίες αναγνωρίσουν με ολοφάνερο και ανυπόκριτο τρόπο την αξία του δασκάλου, υπάρχει ελπίδα η εκπαιδευτική κοινότητα να βρει το θάρρος και την αποφασιστικότητα να ξεφορτωθεί από τέτοιους λογής λαθρεπιβάτες. Εν τέλει  χρειάζονται και κάποια υπομόχλιο συμπαράσταση οι δάσκαλοι για να εννοήσουν, να προστατέψουν και να αναδείξουν το κύρος της ευθύνης να είσαι δάσκαλος.
Οι δάσκαλοι – και ιδίως οι νέοι δάσκαλοι, τα είκοσι οχτώ χρονών αγόρια και κορίτσια που βλέπω περιτριγυρισμένα από τα πολύβουα μελίσσια των παιδίων στις αυλές των δημοτικών σχολείων -  πρέπει να πάψουν να ακροβατούν στο τεντωμένο σκοινί μιας τέτοιας αντίφασης:  από τη μια λειτουργοί, από την άλλη απαξιωμένοι από την κοινωνία και νεόπτωχοι με 900 ευρώ μισθό από το Κράτος.  Γιατί αν "όλα έχουν παιχτεί, προτού γίνουμε δώδεκα χρονών", όπως  σοφά διαισθάνθηκε ο Γάλλος ποιητής  Charles Péguy,  τότε ο δάσκαλος είναι κάτι περισσότερο από αυτό  για το οποίο τον προορίζει η προκρούστεια γραφειοκρατική αντίληψη του Υπουργείου Παιδείας.  Είναι τυχαίο που ο Πλάτωνας στην Ιδανική Πολιτεία του ιεράρχησε πρώτο τον Δάσκαλο στην κορυφή της κοινωνίας;
Υ.Γ3. Θερμή παράκληση να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της Φουρφούρα Web TV(http://fourfourastv.blogspot.com). Προσπαθήστε να στείλετε με κάθε τρόπο (e-mail στη διεύθυνση του angelpats@gmail.com, συγχαρητήρια επιστολή στο σχολείο του χωριού κλπ) σ' αυτόν τον άνθρωπο ένα μήνυμα συμπαράστασης, ένα μικρό μπράβο, μια ευχή. Το αξίζει! Ο ίδιος - σεμνός καθώς φαίνεται - δεν επιδίωξε ποτέ του την προβολή. Ωστόσο, την αξίζει όσο κανείς άλλος! Ιδίως αυτές τις στιγμές όπου η κατήφεια και η απαισιοδοξία που γέννησε η οικονομική κρίση σκιάζουν το μικρό του άστρο στον ουρανό μας.
*To κείμενο είναι του καρδιολόγου Νικήτα Κακκαβά και δημοσιεύτηκε στο blog

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Η διδασκαλία τη ελληνικής γλώσσας σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου




«Το ημερήσιο σχολείο της παροικίας μας αναγνωρίζεται ως ένα από τα καλύτερα της Νέας Υόρκης. Την ακαδημαϊκή υπεροχή του πιστοποιούν και οι επιδόσεις των μαθητών μας στις πολιτειακές εξετάσεις. Αγωνιζόμαστε να κρατήσουμε αυτή τη διάκριση, να μαθαίνουν τα παιδιά μας σωστά ελληνικά…». Η κυρία Αθηνά Κρομμύδα διευθύνει ένα από τα ελληνικά σχολεία της ομογένειας. Το Σχολείο της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας του Αγίου Νικολάου, που αριθμεί 2.500 οικογένειες ως μέλη της, με έδρα στο Φλάσινγκ της Νέας Yόρκης. 

Οι γονείς των μαθητών εκεί πληρώνουν ετησίως περίπου 5.000 δολάρια (3.670 ευρώ) ως δίδακτρα, ώστε τα παιδιά τους να μιλούν, να διαβάζουν και να γράφουν και τα ελληνικά. 

«Προσφέρουμε ένα γερό πακέτο σπουδών. Η ειδοποιός διαφορά μας είναι ότι όλα τα παιδιά εδώ είναι Ελληνο-αμερικανόπουλα, τρίτης και τέταρτης γενιάς. 

Φέτος έχουμε συνολικά 445, από το νηπιαγωγείο μέχρι και την όγδοη τάξη. Άλλα 120 παιδιά είναι ακόμα μικρότερα, ηλικίας 3-4,5 χρόνων, που και αυτά αρχίζουν να καταλαβαίνουν και να μιλούν την ελληνική γλώσσα…», περιγράφει.

Σε κάθε τάξη φοιτούν σήμερα γύρω στα 50 αγόρια και κορίτσια. «Διδάσκονται κάθε μέρα τα ελληνικά, για 45 λεπτά της ώρας. Από έξι ομογενείς δασκάλους, μαθαίνουν Γλώσσα, Θρησκευτικά, Ιστορία, Πολιτισμό και Γεωγραφία», λέει η κ. Κρομμύδα. Βάση της διδασκαλίας είναι το αμερικανικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, εξηγεί.

Αυστραλία : 250.000 μιλούν ελληνικά στο σπίτι
Περίπου 38.000 μαθητές με ελληνικές ρίζες φοιτούν σήμερα στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στην Αυστραλία. Στην πλειονότητά τους, πρόκειται για παιδιά που παρακολουθούν ελληνόγλωσσα μαθήματα σε απογευματινά σχολεία υπό την αιγίδα ελληνικών φορέων, σε κρατικά σχολεία, σε ιδιωτικά κολέγια (κυρίως υπό την αιγίδα της Αρχιεπισκοπής) και Πανεπιστήμια.

«“Ο εντυπωσιακός αυτός αριθμός ξεκινά με χιλιάδες μαθητές στις μικρές σχολικές τάξεις, αλλά καταλήγει δυστυχώς σε ελάχιστες δεκάδες σ’ όλη τη χώρα στην τελευταία χρονιά του Λυκείου, όπου τα ελληνικά επιλέγονται και ως μάθημα εισαγωγής στο Πανεπιστήμιο. Εκεί πια οι νέοι που τα προτιμούν είναι όλοι τους ελληνικής καταγωγής…», εξηγεί ο καθηγητής Μιχάλης Τσιανίκας, διευθυντής στο Τμήμα Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Φλίντερς, στην Αδελαϊδα της Νότιας Αυστραλίας.

Την ώρα, ωστόσο, που οι στατιστικές καταδεικνύουν ότι περισσότερες από 400 (!) γλώσσες χρησιμοποιούνται ως μέσο οικογενειακής επικοινωνίας στη χώρα, σήμερα μόνον οι 250.000 από τους περίπου 600.000 ελληνικής καταγωγής πολίτες της Αυστραλίας μιλούν  ελληνικά στο σπίτι. 

«Τα πράγματα αλλάζουν δραματικά : από το 1996 ώς το 2006 ελαττώθηκε περισσότερο από 7% ο αριθμός των ατόμων που τη μιλούν κατ’ οίκον, ποσοστό που αναμένεται περαιτέρω αυξημένο τα επόμενα χρόνια. Έρευνες τώρα συμπεραίνουν ότι από την τρίτη θέση σε ποσοστό ομιλούμενης γλώσσας μετά την αγγλική και ιταλική, πέφτει πλέον στην τέταρτη, πίσω και από την κινεζική…», αναφέρει ο καθηγητής.


Ευρώπη : Ελληνικά και για ξένους
Τα ελληνικά ακούγονται «δυνατά» στη Γερμανία, το Βέλγιο, τη Γαλλία, την Ολλανδία, την  Ιταλία, το Λουξεμβούργο και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, διαπιστώνει ο Μανώλης Αλεξάκης, που ανέλαβε πρόσφατα Συντονιστής Εκπαίδευσης στη Δυτική Ευρώπη, για λογαριασμό του Υπουργείου Παιδείας. 

Στην περιοχή υπηρετούν σήμερα 200 Έλληνες εκπαιδευτικοί, φοιτούν 5.500 μαθητές με ελληνική καταγωγή, άλλοι 700 ενήλικοι που έχουν κάποια σχέση με την Ελλάδα ή απλώς ενδιαφέρονται για την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό.

«“Εκτός από το αμιγές ελληνικό σχολείο των Βρυξελλών όπου ακολουθείται το πρόγραμμα της χώρας μας, λειτουργούν τμήματα γλώσσας που επανδρώνονται από το ελληνικό Κράτος, ενταγμένα τμήματα σε σχολεία των χωρών, καθώς και σε ορισμένα Πανεπιστήμια, όπου τα ελληνικά προσφέρονται ως μάθημα επιλογής. Σε αρκετές από αυτές τις χώρες τα Νέα Ελληνικά εντάσσονται σταδιακά στα σχολεία, γεγονός που εξυπηρετεί καλύτερα μαθητές και γονείς, καθώς δεν επιβαρύνονται με επιπλέον μαθήματα τα απογεύματα ή το Σάββατο…», επισημαίνει.

Φιλελληνική η Λατινική Αμερική 
Ελληνικές Κοινότητες, Πανεπιστήμια, Εκκλησία και ιδιωτικά ιδρύματα είναι σήμερα οι φορείς της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στη Λατινική Αμερική, σύμφωνα με τον Γιώργο Παππά, τοπικό Συντονιστή Εκπαίδευσης. 

«Η ελληνική γλώσσα διδάσκεται σε 3.300 μαθητές από 27 αποσπασμένους Έλληνες εκπαιδευτικούς σε Αργεντινή, Βενεζουέλα, Βραζιλία, Μεξικό, Ουρουγουάη, Παναμά, Περού και Χιλή, καθώς και σε Κολομβία και Κούβα από ντόπιους φορείς. 

Στην περιοχή λειτουργούν από ένα πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο σχολείο σε Αργεντινή, Βραζιλία και Παναμά, όπου η ελληνική διδάσκεται -έναντι διδάκτρων- στο επίσημο ωρολόγιο πρόγραμμα, από 3-5 ώρες εβδομαδιαίως (παρέχεται κρατικό αποδεικτικό σπουδών από το τοπικό Υπουργείο). 

Ελληνικά διδάσκονται, επίσης, σε οκτώ πανεπιστημιακά ιδρύματα, ενώ λειτουργούν και έξι Κέντρα Πιστοποίησης Ελληνομάθειας, με σημαντική συμμετοχή ετησίως…», απαριθμεί.


Νότια Αφρική : «Ανάγκη η διατήρηση της ελληνικότητας»
Δεύτερη επιπρόσθετη γλώσσα, αλλά και μάθημα δέσμης για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, είναι επισήμως τα Ελληνικά στη Νότια Αφρική, όπου ζουν σήμερα περίπου 30.000 Έλληνες.

«“Είναι ενταγμένα στο ημερήσιο πρόγραμμα του σχολείου μας και διδάσκονται υποχρεωτικά σε όλους τους μαθητές, ανεξαρτήτως εθνικότητας, από τον Βρεφονηπιακό Σταθμό μέχρι και τη Γ΄ Λυκείου. Από 6 ώρες τη βδομάδα στο Δημοτικό και 3,5 στο Λύκειο, τα παιδιά διδάσκονται Γλώσσα, Θρησκευτικά, Ιστορία και Πολιτισμό, ενώ στο Γυμνάσιο-Λύκειο και ελληνική Λογοτεχνία. 

Οι οικογένειές τους πληρώνουν δίδακτρα, που αρχίζουν από 2.500 ευρώ στον Βρεφονηπιακό και φτάνουν στα 7.200 στο Λύκειο, τον χρόνο…», αναφέρει η Αναστασία Κρυσταλλίδου, διευθύντρια του ιδιωτικού σχολείου «Σαχέτι», του μοναδικού ημερήσιου ελληνικού σχολείου της παροικίας, στο Γιοχάνεσμπουργκ , όπου λειτουργεί και Τμήμα Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο. 

Το «Σαχέτι» αριθμεί φέτος 1.147 μαθητές και μαθήτριες, 31 ομογενείς και αποσπασμένους Έλληνες εκπαιδευτικούς. 


Μέτρα από το Υπουργείο Παιδείας
Δέσμη μέτρων για συμμάζεμα των δαπανών στα ελληνικά σχολεία του εξωτερικού παίρνει το Υπουργείο Παιδείας, με νομοσχέδιο που ψηφίστηκε πρόσφατα στη Βουλή. 

Την ώρα που χιλιάδες ομογενείς μαθαίνουν ελληνικά στο πλαίσιο λειτουργίας των ελληνικών κοινοτήτων, το Υπουργείο Παιδείας προσδοκά να παρέχει πιστοποιημένη εκπαίδευση, ώστε η γνώση των ελληνικών να αναγνωρίζεται ως προσόν στις χώρες όπου ζουν. 

«Προχωράμε σε νοικοκύρεμα», λέει στα «NEA» η μέχρι πρότινος Αναπληρώτρια Υπουργός Παιδείας, Φώφη Γεννηματά, που «έτρεξε» το νομοσχέδιο. 

«Το ελληνικό δημόσιο δαπανούσε ως τώρα περισσότερα από 100 εκατομμύρια ευρώ χωρίς να γνωρίζει καν τον ακριβή αριθμό μαθητών και εκπαιδευτικών του εκτός Ελλάδας. 

Αντιθέτως, με τις αποφάσεις που λάβαμε προσδοκούμε να εξοικονομήσουμε πάνω από 30 εκατομμύρια ευρώ», σημειώνει. 

Σύμφωνα με την κ. Γεννηματά, «ειδικά στα ευρωπαϊκά Τμήματα Ελληνικής Γλώσσας που λειτουργούν εκτός επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος με ευθύνη ελληνικών συλλόγων, επικρατούσε χάος. Κι όμως, μέχρι πρότινος το ελληνικό Κράτος έστελνε εκεί εκπαιδευτικούς. 

Στόχος μας ακριβώς είναι να μη βολεύονται πλέον όσοι δεν προσφέρουν έργο. Από τις 2.400 αποσπάσεις εκπαιδευτικών στο εξωτερικό το 2004, περιοριζόμαστε φέτος στις 1.500…», λέει, ξεκαθαρίζοντας ότι στο εξής το Υπουργείο Παιδείας θα ενισχύει στοχευμένα με πόρους και εκπαιδευτικούς μόνο τις μορφές ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης κάθε βαθμίδας που είναι ενταγμένες σε εκπαιδευτικά συστήματα, είτε της Ελλάδας, είτε των χωρών υποδοχής. Προς την κατεύθυνση αυτή, σχολεία με φορείς τις ελληνικές διπλωματικές και προξενικές αρχές κλείνουν σταδιακά και σταματούν να δέχονται εγγραφές μαθητών από το σχολικό έτος 2012-2013.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Η διαφήμιση σήμερα

   Ας ακούσουμε και την άποψη μιας μαθήτριάς μας για τη βαριά βιομηχανία της διαφήμισης,  συνεχίζοντας έτσι την παράδοση ,που θέλει τους υποψηφίους της Γ ΄ Λυκείου να καταθέτουν τις απόψεις τους .


     Η διαφήμιση έχει εισέλθει στη ζωή μας για  τα καλά. Είναι ένας τρόπος με τον οποίο μεταδίδεται ένα πρωτότυπο μήνυμα, το οποίο αφορά ένα οποιοδήποτε υλικό ή πνευματικό προϊόν ,που έχει ως σκοπό να οδηγήσει το άτομο στο να αγοράσει το συγκεκριμένο διαφημιζόμενο προϊόν. Έτσι , καθημερινά κατακλυζόμαστε από διαφημιστικά μηνύματα από παντού , τηλεόραση , ραδιόφωνο , διαδίκτυο και τύπο.
      Αρχικά ,η διαφήμιση συνεισφέρει κυρίως ως προς το οικονομικό τομέα, αφού παρακινεί το άτομο στο να αγοράσει το διαφημιζόμενο προϊόν. Με αυτό τον τρόπο υπάρχει μεγαλύτερη ζήτηση για το συγκεκριμένο αγαθό απ’ ότι υπήρχε πρώτα ,που δεν είχε υποστεί την διαδικασία της διαφήμισης. Έτσι , αυτό συμβάλλει στην αύξηση της παραγωγικότητας και την ανάταση της οικονομίας . Αυτό βέβαια με την σειρά του οδηγεί στη διακίνηση του χρήματος στην αγορά ,επειδή παρατηρείται μεγάλος αριθμός ανθρώπων που σπεύδουν να αγοράσουν τα διάφορα υλικά αγαθά ως αποτέλεσμα την πρόοδο της χώρας σε οικονομικό επίπεδο.
      Από την άλλη, με την αύξηση της ζήτησης του διαφημιζόμενου προϊόντος παρατηρείται μείωση της ανεργίας. Διότι  ,για να υλοποιηθεί αυτό ,χρειάζονται στα διάφορα βιομηχανικά εργοστάσια περισσότερα εργατικά χέρια, τα οποία μέσα από την εργασία τους θα μπορέσουν να βγάλουν εις πέρας το ζητούμενο προϊόν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της ανεργίας , επειδή μέσω αυτής εργάζονται πάρα πολλά άτομα κάνοντας οποιαδήποτε εργασία , η οποία σχετίζεται με τη διαφήμιση, για να εξοικονομήσουν  τα απαραίτητα χρήματα για την επιβίωση τους.
      Επιπλέον, μέσω της διαφήμισης προβάλλονται δημοσίως όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά του κάθε προϊόντος , το οποίο ενδιαφέρει τον κάθε πολίτη , αναφέροντας τα πλεονεκτήματα που θα σε ωθήσουν στο να το αποκτήσεις και λιγοστές φορές στα μειονεκτήματά του. Με αυτό τον τρόπο δίνεται η ευκαιρία στους ενδιαφερόμενους καταναλωτές να επιλέξουν με ορθά κριτήρια το προϊόν ,που τους ενδιαφέρει ανάμεσα σε πολλά άλλα. Έτσι, ενισχύεται η αισθητική πλευρά του ατόμου εξαιτίας του ότι  επιλέγει το καλύτερο .
       Δεν είναι ,όμως λίγες οι διαφημίσεις οι οποίες εξυπηρετούν διάφορα συμφέροντα και αντί για θετικά αποτελέσματα έχουμε αρνητικά .
      Μέσω της διαφήμισης τα άτομα με έλλειψη καταναλωτικής παιδείας χειραγωγούνται και δεν είναι σε θέση να πάρουν ορθές αποφάσεις. Αυτό ,λοιπόν, τους οδηγεί στο να μην ασκούν την κριτική τους ικανότητα και αν την ασκούν , αυτό να γίνεται με βάση τις καταναλωτικές συνήθειες των άλλων πολιτών ,βλέποντας μόνο την υλική τους αξία. Έτσι, η κακόβουλη διαφήμιση έχει ως συνέπεια τα υλιστικά  πρότυπα καθώς και την αξιολόγηση των άλλων ατόμων σύμφωνα με το << έχει >> έναντι του << είναι >>.
      Επιπλέον, πλήθος  διαφημίσεων μεταμορφώνουν το άτομο σε ένα μαζοποιημένο   καταναλωτή, ο οποίος εργάζεται μέσα στο άγχος και σε εξαντλητικούς ρυθμούς προκειμένου να εξοικονομήσει χρήματα για να αποκτήσει τα διάφορα διαφημιζόμενα υλικά αγαθά . Εκτός από αυτό, αυτές οι συνθήκες εργασίας συνάμα με τους γρήγορους ρυθμούς ζωής οδηγούν το άτομο σε ακραία φαινόμενα όπως βία και εγκληματικότητα. Σήμερα , οι άνθρωποι δεν κλέπτουν για να φάνε , αλλά για να αποκτήσουν περισσότερα υλικά αγαθά σε ένα μαραθώνιο υπερκαταναλωτικής υστερίας.  .
      Επομένως,  διαπιστώνουμε ότι η είσοδος της διαφήμισης στη ζωή των ανθρώπων, την έχει μεταβάλλει ριζικά. Αυτό που οφείλουμε να καταλάβουμε είναι ότι χρησιμεύει ως ένα εργαλείο από τον άνθρωπο ,το οποίο συμβάλλει στην αύξηση της οικονομίας  και της παραγωγικότητας. Ωστόσο, αν αυτό το εργαλείο δεν αξιοποιηθεί σωστά με τον κατάλληλο τρόπο, έχει αρνητικές επιπτώσεις τόσο στον άνθρωπο, όσο και στο περιβάλλον που τον φιλοξένει.


  Ευχαριστούμε θερμά τη μαθήτρια του φροντιστηρίου μας, Σταματία Κ. που μας χάρισε τις απόψεις της .  
                                                                                                   .
                                                                                                     


Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011



Πανελλαδικές µε νέο σύστηµα


Νέο σύστηµα Πανελλαδικών µε «διπλές» εξετάσεις την ίδια ηµέρα σε ενδοσχολικό και εθνικό επίπεδο παρουσιάζει τις επόµενες ηµέρες το υπουργείο Παιδείας. Οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν την ερχόµενη εβδοµάδα, ωστόσο όλες οι καινούργιες πλευρές του νέου συστήµατος βρίσκονται ήδη στη διάθεση του «Βήµατος» που τις παρουσιάζει σήµερα. Το νέο εξεταστικό σύστηµα, το οποίο θα εφαρµοστεί από το 2014, εντάσσει στη διαδικασία επιλογής των φοιτητών τα ίδια τα πανεπιστήµια, διατηρώνταςωστόσο στο παιχνίδι και την Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων, η οποία τελικάδεν θα καταργηθεί αλλά απλώς θα αναµορφωθεί. Ετσι µε νέα σύνθεση, πιθανότατα λιγότερα µέλη και µε νέο όνοµα η ΚΕΕ θα συνεχίσει να έχει τον πρώτο λόγο, και µάλιστα όχι µόνο για τα θέµατα των Πανελλαδικών. Τα τµήµατα των πανεπιστηµίων και των ΤΕΙ, σε συνεργασία µε τον «αναβαθµισµένο» κοσµήτορα της σχολής στην οποία υπάγονται, θα καθορίζουν τα προαπαιτούµενα µαθήµατα, αλλά και τους συντελεστές βαρύτητας στη βαθµολόγηση των εισακτέων τους. Με το νέο εξεταστικό σύστηµα όποιος θέλει να σπουδάσει, π.χ., Μαθηµατικά θα έχει να κάνει µε τη διοίκηση του Μαθηµατικού Τµήµατος και µόνο. Στο σηµείο αυτό φαίνεται ότι αλλάζει ο σχεδιασµός του υπουργείου Παιδείας, καθώς ενώ αρχικά είχε ανακοινωθεί ότι η εισαγωγή θα γίνεται σε σχολές, τελικά και µε δεδοµένες τις αλλαγές που έγιναν την τελευταία στιγµή στην ψήφιση του νέου νόµου-πλαισίου για τα ΑΕΙ αποφασίστηκε ότι η εισαγωγή θα γίνεται σε τµήµατα.


Αναλυτικά, σύµφωνα µε τις πληροφορίες του «Βήµατος», οι αλλαγές που θα ανακοινώσει σύντοµα το υπουργείο Παιδείας περιλαµβάνουν τα εξής:



* Οι απολυτήριες και οι πανελλαδικές εξετάσεις θα γίνονται σε κοντινούς χρόνους, το πιθανότερο την ίδια ηµέρα. Σύµφωνα µε τον σχεδιασµό του υπουργείου Παιδείας, οι εξετάσεις θα καθορίζονται ανά µάθηµα. Ετσι, για παράδειγµα, ένας µαθητής θα εξετάζεται το πρωί στα Μαθηµατικά σε ενδοσχολικό επίπεδο, θα κάνει ένα διάλειµµα λίγων ωρών και στη συνέχεια θα εξετάζεται ξανά στο ίδιο µάθηµα (αν φυσικά ανήκει στο επιστηµονικό αντικείµενο που τον ενδιαφέρει) σε εθνικό επίπεδο για την εισαγωγή του στο πανεπιστήµιο.



* Τα θέµατα τόσο στις απολυτήριες όσο και στις πανελλαδικές εξετάσεις θα επιλέγονται κεντρικά από την Επιτροπή Εξετάσεων του υπουργείου Παιδείας. Ωστόσο εκείνα των απολυτήριων εξετάσεων θα διορθώνονται στο σχολείο, ενώ εκείνα των πανελλαδικών εξετάσεων θα διορθώνονται κεντρικά στο υπουργείο Παιδείας από τις επιτροπές των εξετάσεών του.



* Τα εξεταζόµενα µαθήµατα θα είναι από τρία ως πέντε ανά κατεύθυνση. Οπως είναι γνωστό, µε το σύστηµα του Νέου Λυκείου που έχει ήδη ανακοινωθεί τα επιστηµονικά πεδία αντικαθίστανται από δύο κατευθύνσεις στη Β’ Λυκείου (Θετική, Θεωρητική) και τρεις κατευθύνσεις στη Γ’ Λυκείου (µε µία επιπλέον κατεύθυνση σε αντικείµενα ∆ικαίου και Οικονοµικά). Κοινό πανελλαδικά εξεταζόµενο µάθηµα σε όλες τις κατευθύνσεις θα είναι η Εκθεση.



Οι υποψήφιοι της Θετικής Κατεύθυνσης θα εξετάζονται ακόµη σε Φυσικές Επιστήµες, Μαθηµατικά, Βιολογία. Εκείνοι της Θεωρητικής Κατεύθυνσης σε Αρχαία, Ιστορία, Νέα Ελληνική Γλώσσα. Και εκείνοι της Τρίτης Κατεύθυνσης σε Μαθηµατικά, Αρχές Οργάνωσης και ∆ιοίκησης Επιχειρήσεων. Ωστόσο, ο ακριβής αριθµός των εξεταζόµενων µαθηµάτων και το ποια από αυτά θα επιλεγούν τελικά θα αποφασιστούν από το υπουργείο Παιδείας τις επόµενες ηµέρες.



* Για την εισαγωγή στα πανεπιστήµια και στα ΤΕΙ θα συνυπολογίζονται οι βαθµοί της Β’ και της Γ’ Λυκείου, όπως γινόταν στο παρελθόν.



* Τα τµήµατα πανεπιστηµίων και ΤΕΙ θα βάζουν συγκεκριµένο «πλαφόν» για τα µαθήµατα βαρύτητας στο επιστηµονικό τους αντικείµενο (για παράδειγµα, το Μαθηµατικό Τµήµα θα «ζητάει» βαθµολογία τουλάχιστον 15.000 µορίων για την εισαγωγή υποψηφίων στα προγράµµατά του). Ετσι ο κάθε υποψήφιος θα ξέρει από νωρίς ποιον βαθµό πρέπει να πετύχει για την εισαγωγή του στο τµήµα που τον ενδιαφέρει.



* Η ύλη στις πανελλαδικές εξετάσεις δεν θα είναι αυστηρά προσδιορισµένη (δηλαδή από συγκεκριµένο κεφάλαιο σε συγκεκριµένο κεφάλαιο ανά βιβλίο), αλλά θα είναι ευρεία. Για παράδειγµα, στην Ιστορία θα προσδιορίζεται µόνο ότι εξεταστέα ύλη αποτελούν οι Βαλκανικοί Πόλεµοι ή στα Αρχαία ότι εξεταστέα ύλη θα αποτελέσουν τα κείµενα του Πλάτωνα.



* Στις απολυτήριες εξετάσεις θα λαµβάνεται υπόψη και ένα γενικό τεστ γνώσεων και δεξιοτήτων, το οποίο θα δίνουν όλοι για να εκτιµηθούν το επίπεδό τους και τα αποτελέσµατα της εκπαιδευτικής δουλειάς που έγινε στη διάρκεια της χρονιάς στο σχολείο τους.



Οι λεπτοµέρειες του νέου εξεταστικού συστήµατος αναµένεται να «κλείσουν» τις επόµενες ηµέρες σε σύσκεψη που θα γίνει στο υπουργείο Παιδείας. Υπολογίζεται, σύµφωνα µε τους αρµοδίους, να ανακοινωθούν εντός του επόµενου 20ηµέρου. 

 Οι αλλαγές στις εξετάσεις για την εισαγωγή σε ΑΕΙ - ΤΕΙ
ΣήμεραΑύριο
ΜΑΘΗΜΑΤΑ6 κοινά ανά επιστημονικό πεδίο3-5 με προαπαιτούμενα ανά τμήμα
ΕΙΣΑΓΩΓΗΜε βαθμό πανελλαδικών Χσυντελεστή αυξημένης βαρύτητας (διαμορφώνεται κεντρικά) +βαθμό προφορικών εξετάσεων Γ' ΛυκείουΜε βαθμό πανελλαδικών Χσυντελεστή αυξημένης βαρύτητας (διαμορφώνεται από ΑΕΙ - ΤΕΙ) +βαθμούς απολυτηρίων Β' & Γ' Λυκείου
ΧΡΟΝΟΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ / ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΩΝΣε διαφορετικές ημερομηνίεςΤην ίδια ημέρα
ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΜΑΤΩΝΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝΚεντρική Επιτροπή ΕξετάσεωνΚεντρική Επιτροπή Εξετάσεων
ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΩΝΑπό το σχολείοΚεντρική Επιτροπή Εξετάσεων +γενικό τεστ γνώσεων / δεξιοτήτων
ΥΛΗΚαθορισμένη και ενιαία ανά βιβλίο και κεφάλαιοΘεματολογική κατά το αντικείμενο της κάθε σχολής


Πόσο έτοιµα είναι τα πανεπιστήµια
Οι πρυτάνεις δηλώνουν ότι δεν ρωτήθηκαν

Το νέο σύστηµα... εµπλέκει στην εξεταστική διαδικασία πανεπιστήµια και ΤΕΙ, κάτι που άλλωστε ζητούσαν επί χρόνια οι διοικήσεις τους. Ωστόσο, µε την εφαρµογή του νέου νόµου-πλαισίου για τη λειτουργία τους σε εκκρεµότητα και τις διοικήσεις ΑΕΙ και ΤΕΙ έτοιµες να προσφύγουν στα ανώτατα δικαστήρια της χώρας για το εκλογικό σύστηµα µε το οποίο ανακοίνωσε το υπουργείο Παιδείας ότι θα εκλεγούν τα νέα Συµβούλια ∆ιοίκησης, οι συνεννοήσεις µεταξύ των δύο πλευρών µοιάζουν δύσκολες.


Σε αυτή τη συγκυρία, οι πρυτάνεις των πανεπιστηµίων µόνο µε το εξεταστικό δεν ασχολούνται, ζητούν ωστόσο να ενηµερωθούν εγκαίρως για την όποια απόφαση τελικά ληφθεί και να εκφράσουν γνώµη για το πώς θα καθοριστούν οι συντελεστές βαρύτητας και τα προαπαιτούµενα µαθήµατα.


«Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει γίνει καµία σχετική συζήτηση ανάµεσα στα πανεπιστήµια και στο υπουργείο Παιδείας» λέει ο πρύτανης του ∆ηµοκριτείου Πανεπιστηµίου Θράκης και προεδρεύων της Συνόδου Πρυτάνεων κ. Κ. Ρέµελης.«Κανένα πανεπιστήµιο δεν έχει ερωτηθεί ως σήµερα, ούτε και έχει εκφέρει άποψηγια το πώς θα εµπλακούν στην εξεταστική διαδικασία για την εισαγωγή των πρωτοετών φοιτητών τους». «Είχε γίνει µια νύξη περί εξεταστικού συστήµατοςπαλαιότερα σε µια από τις συνόδους πρυτάνεων, αλλά δεν είχαµε καταλήξει σε καµία απόφαση, ούτε είχαµε καµία ενηµέρωση από το υπουργείο Παιδείας» λέει ο πρύτανης του Πανεπιστηµίου Αιγαίου κ. Πάρις Τσάρτας«∆εν ξέρω όµως σε ποιον βαθµό το υπουργείο Παιδείας θα θελήσει να µας έχει συνοµιλητές. Γι’ αυτό διατηρώ πραγµατικά έναν προβληµατισµό» προσθέτει ο κ. Τσάρτας. «Μήπως δεν είναι καν απαραίτητο να ζητήσουν τη γνώµη µας;» συµπληρώνει ο πρύτανης του Οικονοµικού Πανεπιστηµίου Αθηνών κ. Κ. Γάτσιος«Υπάρχει µια ασάφεια και µια προχειρότητα στις κινήσεις του υπουργείου που µας αφορούν ως σήµερα, οπότεαπλά συµβουλεύω να µην κοιτάζουµε τις εντυπώσεις στα θέµατα που θα ακολουθήσουν αλλά την ουσία» καταλήγει. Από: 'Το Βήμα'

Η ποίηση αντιγράφει τη ζωή ή ζωή την ποίηση;





Ήταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη του Ευαγγελισμού."πάλι με την άνοιξη.
Λιγοστά πράσινα φύλλα γύρω στις σκουριασμένες πέτρες
το κόκκινο χώμα και οι ασπάλαθοι
δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια
και τους κίτρινους ανθούς.
Απόμερα οι αρχαίες κολόνες,χορδές μιας άρπας που αντηχούν
ακόμη...


Γαλήνη
-Τι μπορεί να μου θύμισε τον Αρδιαίο εκείνον;
Μια λέξη στον Πλάτωνα θαρρώ,χαμένη στου μυαλού
τ'αυλάκια.
τ΄όνομα του κίτρινου θάμνου
δεν άλλαξε από κείνους τους καιρούς.
Το βράδυ βρήκα την περικοπή:
"τον έδεσαν χειροπόδαρα" μας λέει
"τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν
τον έσυραν παράμερα τον καταξέσκισαν
απάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθους
και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο κουρέλι".

Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του
Ο Παμφύλιος ο Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος
Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ 1971 

31 του Μάρτη 1971

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

Η Ιθάκη της ζωής μας





Σαν βγεις στο πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι να 'ναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δε θα βρεις,
αν μεν η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβαλείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να εύχεσαι να 'ναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωινά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους
να σταματήσεις σ' εμπορεια Φοινικικά,
και τες καλές πραγματείες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κι έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά,
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.

Πάντα στο νου σου να 'χεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί ειν'ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει.
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ' έδωσε τ' ωραίο ταξείδι.
χωρίς αυτήν δε θα 'βγαινες στο δρόμο.
αλλά δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε.
έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.



 Υ.Γ. Αφιερωμένο σε όσους την αναζητούν κυριολεκτικά και μεταφορικά!

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ ΤΕΛΕΙΩΜΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ...

   








Η εικόνα της Ελλάδας σήμερα, μέσα από ένα ποίημα 
του σατιρικού ποιητή Γεωργίου Σουρή (1853-1919), 
που γράφτηκε το 1910 !!!








Ποιὸς εἶδε κράτος λιγοστὸ
σ᾿ ὅλη τὴ γῆ μοναδικό,
ἑκατὸ νὰ ἐξοδεύῃ
καὶ πενήντα νὰ μαζεύῃ;


Νὰ τρέφῃ ὅλους τους ἀργούς,
νἄχῃ ἑπτὰ Πρωθυπουργούς,
ταμεῖο δίχως χρήματα
καὶ δόξης τόσα μνήματα;


Νἄχῃ κλητῆρες γιὰ φρουρὰ
καὶ νὰ σὲ κλέβουν φανερά,
κι ἐνῷ αὐτοὶ σὲ κλέβουνε
τὸν κλέφτη νὰ γυρεύουνε;


Κλέφτες φτωχοὶ καὶ ἄρχοντες μὲ ἅμαξες καὶ ἄτια,
κλέφτες χωρὶς μία πῆχυ γῆ καὶ κλέφτες μὲ παλάτια,
ὁ ἕνας κλέβει ὄρνιθες καὶ σκάφες γιὰ ψωμὶ
ὁ ἄλλος τὸ ἔθνος σύσσωμο γιὰ πλούτη καὶ τιμή.


Ὅλα σ᾿ αὐτὴ τὴ γῆ μασκαρευτῆκαν
ὀνείρατα, ἐλπίδες καὶ σκοποί,
οἱ μοῦρες μας μουτσοῦνες ἐγινῆκαν
δὲν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.


Ὁ Ἕλληνας δυὸ δίκαια ἀσκεῖ πανελευθέρως,
συνέρχεσθαί τε καὶ οὐρεῖν εἰς ὅποιο θέλει μέρος.


Χαρὰ στοὺς χασομέρηδες! χαρὰ στοὺς ἀρλεκίνους!
σκλάβος ξανάσκυψε ὁ ρωμιὸς καὶ δασκαλοκρατιέται.


Γι᾿ αὐτὸ τὸ κράτος, ποὺ τιμᾶ τὰ ξέστρωτα γαϊδούρια,
σικτὶρ στὰ χρόνια τὰ παλιά, σικτὶρ καὶ στὰ καινούργια!


Καὶ τῶν σοφῶν οἱ λόγοι θαρρῶ πὼς εἶναι ψώρα,
πιστὸς εἰς ὅ,τι λέγει κανένας δὲν ἐφάνη…
αὐτὸς ὁ πλάνος κόσμος καὶ πάντοτε καὶ τώρα,
δὲν κάνει ὅ,τι λέγει, δὲν λέγει ὅ,τι κάνει.


Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαῖο,
ὕφος τοῦ γόη, ψευτομοιραῖο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.


Σπαθὶ ἀντίληψη, μυαλὸ ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι ὅλα τὰ ξέρει.
Κι ἀπὸ προσπάππου κι ἀπὸ παπποῦ
συγχρόνως μποῦφος καὶ ἀλεποῦ.


Καὶ ψωμοτύρι καὶ γιὰ καφὲ
τὸ «δὲ βαρυέσαι» κι «ὢχ ἀδερφέ».
Ὡσὰν πολίτης, σκυφτὸς ραγιᾶς
σὰν πιάσει πόστο: δερβεναγᾶς.


Θέλει ἀκόμα -κι αὐτὸ εἶναι ὡραῖο-
νὰ παριστάνει τὸν εὐρωπαῖο.
Στὰ δυὸ φορώντας τὰ πόδια πού ῾χει
στό ῾να λουστρίνι, στ᾿ ἄλλο τσαρούχι.


Δυστυχία σου Ἑλλάς,
μὲ τὰ τέκνα ποὺ γεννᾶς.
Ὦ Ελλάς, ἡρώων χώρα,
τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Τα αρχαία ελληνικά σώζουν ψυχή και σώμα



Tης Aλεξανδρας Kασσιμη
H εκμάθηση της Aρχαίας Eλληνικής, εκτός από μέσο διατήρησης της γλωσσικής παράδοσης, αποτελεί όπλο κατά της δυσλεξίας και άλλων μαθησιακών δυσκολιών, φαινόμενα που κάνουν έντονα την εμφάνισή τους τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με τα συμπεράσματα τριετούς έρευνας του Aνοικτού Ψυχοθεραπευτικού Kέντρου και του Iνστιτούτου Διαγνωστικής Ψυχολογίας. Tα παιδιά που διδάσκονται μαθήματα Aρχαίων Eλληνικών αποκτούν σημαντικό πλεονέκτημα, έναντι αυτών που δεν παρακολουθούν, στην αντιγραφή σχημάτων, διάκριση γραφημάτων, μνήμη σχημάτων και εικόνων καθώς και στη δοκιμασία συναρμολόγησης αντικειμένων, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας.
«Mαθαίναμε περισσότερα γράμματα όταν πηγαίναμε εμείς σχολείο» λέει στην «K» ο 67χρονος Γιώργος Kαραντινός, συνταξιούχος μαθηματικός, ο οποίος εξομολογείται ότι «μέχρι σήμερα εξακολουθώ να χρησιμοποιώ όλους τους τόνους και τα πνεύματα σε όλα μου τα χειρόγραφα». Παράλληλα παραδέχτηκε ότι «όταν τα παιδιά μου έπρεπε να μάθουν τη χρήση τόνων και πνευμάτων στη γλώσσα, δυσκολεύτηκαν αρκετά, ενώ εμένα μου φαινόταν περίεργη η υπερπροσπάθεια που κατέβαλλαν για να μάθουν Aρχαία Eλληνικά». Oι σημερινοί μαθητές έρχονται σε επαφή με την Aρχαία Eλληνική γλώσσα στην πρώτη τάξη του γυμνασίου όπου κάνουν και την πρώτη τους γνωριμία με την... ψιλή, τη δασεία και την περισπωμένη. «Θα ξέραμε καλύτερα την αρχαία γλώσσα αν την μαθαίναμε από μικρότερη ηλικία, ενώ θα αποκτούσαμε καλύτερη αίσθηση της σύγχρονης γλώσσας και της ορθογραφίας» εκτιμά ο 17χρονος Γιώργος Δημητρίου, μαθητής B΄ Λυκείου, ο οποίος θέλει να σπουδάσει Φυσική. Kαι ο δύο κάνουν λόγο για την ευκολία με την οποία μαθαίνει ένα άτομο το πολυτονικό σύστημα σε νεαρή ηλικία, ενώ η έρευνα του Aνοικτού Ψυχοθεραπευτικού Kέντρου προσθέτει ένα ακόμη στοιχείο. H εκμάθηση της ιστορικής ορθογραφίας, όπως αποδεικνύουν τα ευρήματα της μελέτης, συμβάλλει στη βελτίωση της ψυχοεκπαιδευτικής ανάπτυξης του παιδιού σε καίριους τομείς, όπως είναι οι αντιληπτικές και οπτικές ικανότητες, λειτουργίες που συνδέονται άμεσα με την εμφάνιση της δυσλεξίας. H έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 50 (αγόρια και κορίτσια) παιδιά ηλικίας 6 έως 9 ετών, τα οποία φοιτούσαν σε δημόσια σχολεία της Aττικής και ανήκαν σε οικογένειες με κοινό μορφωτικό και οικονομικό επίπεδο, ενώ παρακολουθούσαν παρόμοιες εξωσχολικές δραστηριότητες. Oι δύο ομάδες ήταν απόλυτα «συμβατές» μεταξύ τους, με μοναδική διαφορά ότι η μία παρακολουθούσε δύο ώρες εβδομαδιαίως μαθήματα Aρχαίων Eλληνικών. Tα παιδιά αξιολογήθηκαν πριν από την έναρξη του σχολικού έτους και μετά την ολοκλήρωσή του, και τα αποτελέσματα ήταν τα προαναφερόμενα.
Aξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι μετά την κατάργηση του πολυτονικού συστήματος, που δεν συνοδεύτηκε από καμία απολύτως επιστημονική μελέτη, καταγράφηκε μεγάλη αύξηση κρουσμάτων μαθησιακών διαταραχών.