Οι μαμάδες των παραισθήσεων ( ελληνικό σχολείο 2013 )

Όταν η μαμά «καθαρίζει» για τους βαθμούς

του Ανδρέα Ζαμπούκα


(πολύ καλό για συζήτηση με τους μαθητές μας)

Μαθητής, που κινείται στα όρια της επάρκειας για να παρακολουθήσει Γενικό Λύκειο, παίρνει βαθμούς μεταξύ 15 και 19 , σε όλα τα μαθήματα. Η μαμά του επισκέπτεται συχνά το σχολείο, "πρήζει" τους καθηγητές κι αυτοί για να μη μπλέξουν περισσότερο, βάζουν ό τι θέλει ο «πελάτης».... Προσοχή! Το σχολείο δεν είναι ιδιωτικό. Δημόσιο είναι! Έτσι, όλοι μένουν ευχαριστημένοι και πιο πολύ η μαμά που κάνει όνειρα για πανεπιστήμια και μεγαλεία! Να λοιπόν, από που ξεκινάει το μεγάλο παραμύθι. Πάντα βρίσκεται κάποιος να κρύψει την αλήθεια. Πάντα κάποιος θα πουλήσει "φαντασιακή" προστασία για να μη βρει το μπελά του. Να γιατί εκλιπαρούν όλοι για λίγο ψέμα, μια όμορφη ιστορία κι ας είναι φανταστική, μια υπόσχεση κι ας μη γίνει πραγματικότητα. Να γιατί το πολιτικό σύστημα γέμισε «θαυματοποιούς». Μια ολόκληρη χώρα ζει μέσα στο ψέμα και εμπορεύεται τις «παραισθήσεις της».

Η αρχή της δίκαιης και ειλικρινούς αξιολόγησης δυστυχώς, δεν λειτουργεί όσο θα έπρεπε στα ελληνικά σχολεία. Όπως και στην υπόλοιπη κοινωνία, έτσι κι εδώ, τα εμπλεκόμενα μέρη, δάσκαλος, γονέας, μαθητής δεν θέλουν ή δε μπορούν να συμμετάσχουν, επί ίσοις όροις, στη δίκαιη διαδικασία. Οι λόγοι είναι πολιτικοί και κοινωνικοί. Από τη μία, υφέρπει ένας «πολιτικός» λαϊκισμός που θέλει το μαθητή να εμφανίζεται πάντα αδικούμενος, από την εξουσία του καθηγητή. Από την άλλη το σύμπλεγμα των κοινωνικών συγκρίσεων καταδυναστεύει την οικογένεια που εκλαμβάνει την ικανότητα ως «δώρο» που χαρίζει ένας άλλος παράγοντας και όχι ως κατάκτηση του εαυτού μας. Είναι σαφές ότι τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την έλλειψη παιδείας των γονέων, οδηγούν στη αδυναμία του νέου ανθρώπου να κατανοήσει τις δυνάμεις του και να φτάσει στην αυτογνωσία. Εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι δεν υπάρχει πιο «σίγουρος» δρόμος για να γίνεις δυστυχισμένος στη ζωή σου, κάνοντας πάντα λάθος επιλογές.

Αν συνειδητοποιήσουμε τις επιπτώσεις αυτής της κατάστασης στην ανωριμότητα των Ελλήνων, θα αναγκαστούμε να αλλάξουμε και το σύστημα αξιολόγησης στα σχολεία. Πρώτον, ο μαθητής πρέπει να αποκτήσει τον προσωπικό του ηλεκτρονικό φάκελο αξιολόγησης από την Α΄Δημοτικού έως την Γ΄Λυκείου. Σχόλια και βαθμολογίες θα εμπλουτίζουν την εικόνα του, από τους δασκάλους του, ανά έτος, χωρίς να ξέρουν τις επιδόσεις της προηγούμενης χρονιάς. Δεύτερον, ανά τρεις μήνες, μπορούν να διενεργούνται εξετάσεις σε όλα τα μαθήματα και τα γραπτά να βαθμολογούνται από καθηγητές άλλου σχολείου. Για την ευκολία της διαδικασίας, υπάρχει η δυνατότητα της ηλεκτρονικής εξέτασης με ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής. Τρίτον, επιβάλλεται η αποσύνδεση της μέσης εκπαίδευσης από την εισαγωγή στα πανεπιστήμια. Τελευταίο και σημαντικότερο, είναι ο διαχωρισμός των μαθητών με εξετάσεις, σε Γενικό Λύκειο και ΕΠΑΛ. Θα διενεργούνται δύο φορές στην Γ΄ Γυμνασίου, σε πανελλαδικό επίπεδο, στέλνοντας το 70% των μαθητών στα οργανωμένα...επαγγελματικά Λύκεια, για να προετοιμαστούν για μία «αληθινή» επαγγελματική ζωή. Από την Α΄Γυμνασίου , βέβαια, θα πρέπει να ξεκινήσει ένας σωστός επαγγελματικός προσανατολισμός.

Όλα τα παραπάνω δεν είναι ασφαλώς και τόσο πρωτότυπες επινοήσεις. Εφαρμόζονται εδώ και χρόνια, σε πολλές πολιτισμένες χώρες του κόσμου. Απλά εμείς, «φτιαχνόμαστε» με τις ίντριγκες, τα παραμύθια και τη «δραματοποίηση» της ζωής μας, απ΄όπου κι αν προέρχεται.
Αυτό το παιχνίδι της απόρριψης του ορθολογισμού πρέπει να σταματήσει. Η «συναισθηματοκρατία» , η αναξιοκρατία και ο λαϊκισμός είναι αρρώστιες που τρώνε λίγο λίγο, τη συνείδηση του νεοέλληνα. Μπορεί να είμαστε λαός που έκανε το «μύθο» πολιτισμό αλλά ζούμε πλέον, σ΄έναν κόσμο που η δύναμη του ανθρώπου είναι η λογική και η εσωτερική αλήθεια. Γι΄αυτό το λόγο έχει χρέος το σχολείο να καλλιεργεί συνειδήσεις και όχι να προετοιμάζει φαντασιόπληκτους «φοβητσιάρηδες» ή «τυχοδιώκτες». Αυτοί είναι που αργότερα δεν θα ανέχονται την αλήθεια και θα «γουστάρουν» το ψέμα από τη γυναίκα τους, τον εργοδότη τους, τους φίλους τους και βέβαια, τους πολιτικούς.

Έχω βαρεθεί να βλέπω μίζερους «αδυνάτους» , επαίτες μιας οποιασδήποτε «ντόπας», να συναγωνίζονται ποιος θα εισπράξει πρώτος το καλύτερο ψέμα. Και δεν είναι μόνο, στις αξιολογήσεις, είναι παντού. Στα πανεπιστήμια, στις ερωτικές σχέσεις, στο δημόσιο λόγο, ακόμα και στην εσωτερική ζωή, οι νεοέλληνες ζουν σ΄ένα «παράλληλο σύμπαν» μιας ψυχεδελικής ευτυχίας. Κάποιοι που ξέρουν τον εαυτό τους βιώνουν δυναμικά την πραγματικότητα αλλά οι περισσότεροι εγκλωβίζονται στις φοβίες τους. Υποθέτω ότι το σχολείο και οι «παραισθήσεις» των μαμάδων τους θα έχουν παίξει το ρόλο τους. Και σκέφτομαι πάντα τα λόγια του Nietzche : «Η πλάνη δεν είναι τύφλωση, ανανδρία είναι».

Ο Ανδρέας Ζαμπούκας είναι Καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας 

Συνηθισμένα λάθη στην Έκθεση

Άλλη μια παρουσίαση λαθών (δομής, αυτήν τη φορά) σε μαθητικό δοκίμιο παραγωγής λόγου.

Στο θέμα που ακολουθεί βρήκα δυο ενδιαφέρουσες παραγράφους που πιστοποιούν την τεράστια σημασία ενός δομημένου σχεδίου. Ο μαθητής, λειτουργώντας επιπόλαια ή απρόσεκτα, σε παραγράφους αιτίων παρουσιάζει και τις επιπτώσεις που γεννιούνται από το πρόβλημα, που εν προκειμένω είναι η απαξίωση του αγαθού της μόρφωσης. Μάλιστα και στις δυο παραγράφους ξεκινά τις περιόδους υπ' αριθμ. 1 με αίτια, δίνει στις υπ' αριθμ. 2 συνέπειες, για να επανέλθει σε αίτια στις υπ' αριθμ. 3 περιόδους.

Πρόκειται προφανώς για βιαστικό και αμέθοδο γράψιμο, για επιπόλαιη παραγωγή λόγου, που επιβεβαιώνει την πεποίθησή μου πως, αν δεν δουλέψει μεθοδικά και πειθαρχημένα ο μαθητής, η αποτυχία είναι μοίρα άφευκτη. 

Και στις δυο αυτές περιπτώσεις παραγράφων ο μαθητής θα βαθμολογηθεί αρνητικά στη δομή και όχι στο περιεχόμενο λόγω της αταξίας στην παράθεση του υλικού. Τα υπόλοιπα προβλήματα, όπως στην έκφραση και στην ορθογραφία, είναι άλλης εξέτασης αντικείμενο.

Πώς θα βαθμολογούσα μια παραγωγή λόγου στη δομή, αν είχε μόνο αυτά τα δυο προβλήματα δομής και τίποτε περισσότερο; 

Θα αφαιρούσα 3 μονάδες από τις 8 της δομής.

Θέμα για παραγωγή λόγου: Στις μέρες μας ολοένα μεγεθύνεται η απαξίωση του μορφωτικού αγαθού και αποστασιοποιούνται οι μαθητές από τους σκοπούς της εκπαίδευσης. Σε ένα άρθρο 500 έως 600 λέξεων  να ανιχνεύσεις τους παράγοντες που προκαλούν αυτό το φαινόμενο και να εντοπίσεις τις συνέπειες που μπορεί να προκληθούν από την απαξίωση της Παιδείας .

Παράγραφοι με αίτια

1^η Κατ’ αρχάς ένας σημαντικός παράγοντας όπου έπαιξε μεγάλο ρόλο γι’ αυτήν την απαξίωση είναι ότι σε ορισμένες οικογένειες οι γονείς δεν στηρίζουν τα παιδιά στη μόρφωσή τους και έτσι πολλές φορές συναντάμε περιπτώσεις όπου οι μαθητές παρατούν τη μόρφωσή τους. 2^η Αυτό το φαινόμενο επειδή είναι αρκετά συχνό ρίχνει το μορφωτικό επίπεδο μιας χώρας και χάρη σε αυτό είναι αρκετά πιο ευάλωτη σε λανθασμένες απόψεις σε πολιτικά ή κοινωνικά θέματα που αφορούν τα κοινά, πράγμα που είναι πολύ άσχημο για τις ρίζες αλλά και το μέλλον ενός πολιτισμού. 3^ηΠολλές φορές αυτή η μαθητική απαξίωση οφείλεται και στο σχολείο διότι χάρη σε αυτό όπου εξειδικεύεται στο να βοηθήσει μόνο τους καλούς μαθητές να γίνουν καλύτεροι και αφήνει τους κακούς μαθητές στη μοίρα τους, νοοτροπία η οποία δεν είναι σωστή από καμιά πλευρά.

1^η Άλλος ένας παράγοντας είναι η έλλειψη ελεύθερου χρόνου όπου χάρη σε αυτήν τα παιδιά δεν μπορούν να ασχοληθούν με τα μαθήματά τους και συνεπώς δεν μπορούν να προσπαθήσουν να γίνουν καλύτεροι σε αυτά ώστε να φτάσουν στους στόχους τους. 2^η Αυτή η απαξίωση προς το σχολείο έχει ως συνέπεια τη μείωση του επιπέδου του λόγου κι έτσι δεν μπορούν να ενταχθούν εύκολα σε μια κοινωνική ομάδα. 3^η Επίσης η χρήση ξένων μορφών διαλέκτων αλλά και μορφών πολιτισμού όπου έχουν μπει στην καθημερινότητα τους συμβάλλει σε αυτήν την κοινωνική απαξίωση.  

http://mundusphilologiae.blogspot.gr/

Υπάρχουν σήμερα Διανοούμενοι;

     
    Ας τελειώσουμε κάποια στιγμή με τα διφορούμενα και τις υπεκφυγές περί διανόησης. Ο Διανοούμενος παράγει ιδέες μέσω του έργου του, όποιες και να ‘ναι οι ιδέες. Σημαντικές ή ασήμαντες. Αυτή είναι η εργασία του. Η παραγωγή ιδεών διαμορφώνει συνειδήσεις κι αυτή είναι ευθύνη του. Η ευθύνη πάντα δημιουργεί υποχρέωση. Όσο κι αν δε μας αρέσει ν’ ακούγεται – ο διανοούμενος (φιλόσοφος, επιστήμονας, καλλιτέχνης, δημοσιογράφος κ.ο.κ.)είναι ένας προνομιούχος! Έχει το προνόμιο να κερδίζει τα προς το ζην του με τη σκέψη του. Μία από τις βασικές του υποχρεώσεις λοιπόν είναι να ανταποδίδει στον κοινωνικό του χώρο ένα μέρος του προνομίου αυτού. Οφείλει πάνω απ’ όλα να συγκρούεται με κάθε μορφή εξουσίας, όταν αυτή καταστρατηγεί τις αρχές της ελευθερίας, της ισότητας, της δικαιοσύνης και της αξιοπρέπειας. Άρα ποτέ δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια στη φτώχεια, στην εκμετάλλευση, στην απόρριψη και στον αποκλεισμό! Οφείλει συνεχώς να σκέφτεται και να αντιδρά έχοντας ως βασικό του όπλο τον ίδιο του το λόγο. Η πολιτικοποίησή του ήταν ανέκαθεν η βασική του υποχρέωση. Ο διανοούμενος με λίγα λόγια είναι κάποιος, που “φυτρώνει εκεί που δεν τον σπέρνουν”, γι’ αυτό και το βασικό χαρακτηριστικό του είναι η εμμένεια στην εξαίρεση. Εκεί κατοικεί! 

Τις τελευταίες αυτές δεκαετίες, ήταν της μόδας οι υποχρεώσεις του διανοούμενου να σταματούν στην αποκλειστική του ενασχόληση με το έργο του.
(…)
Τώρα ήρθε η στιγμή του τέλους αυτής της εκδρομής. Ήρθε η στιγμή να βρει, να δει, να πει ο καθείς με ποιους θα ζει και ποιους θα εγκαταλείψει. Είναι η ελάχιστη συγνώμη σ’ αυτήν την ανόητη ιδιώτευση των τελευταίων ετών. Το σύνθημα “ανήκω στον εαυτό μου και στο έργο μου” δεν αντέχει πλέον. Τελείωσαν οι ποντιοπιλατισμοί. Ή είσαι με τους διανοούμενους, που δεν φοβούνται να συγκρουστούν με μία εξουσία, που καταστρατηγεί με τον πιο εμφανή και ανάλγητο τρόπο τις αρχές της ελευθερίας, της ισότητας, της δικαιοσύνης και της αξιοπρέπειας και άρα δεν κλείνουν τα μάτια στη φτώχεια, την εκμετάλλευση, την απόρριψη και τον αποκλεισμό - ακόμη κι αν κάποιοι τα θεωρούν όλα αυτά λαϊκίστικες ρητορείες ή ανήκεις στους περίφημους “σταθεροποιητές διανοούμενους”. 

Oι "σταθεροποιητές" (les stabilisateurs), σύμφωνα με τον Jean Claude Milner, είναι η κοινωνική ομάδα, που αποτελείται, ως επί το πλείστον, από "επαγγελματίες διανοούμενους", οι οποίοι έχουν αναλάβει τη σταθερότητα και τη συνέχιση της υπάρχουσας κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής τάξης. 
(…)
Ο καθείς και ο λόγος του λοιπόν. O καθείς και η ευθύνη του. Ο καθείς και η υποχρέωσή του.
Ήρθε η στιγμή να δοθεί ένα τέλος στο να νομίζεις πως σκέφτεσαι...

Πηγή:Protagon
Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ

Μάνα θα φύγω, θα πάω στα καράβια (νέο κύμα μετανάστευσης Ελλήνων)

Ανεργία - μετανάστευση

 

Μαμά, μην κλαις, θα τα λέμε στο «skype»…

Παλιά μετανάστευαν εξαιτίας της ανέχειας. Κουβαλούσαν τις αναμνήσεις τους σαν ξόρκια για τους δράκους της ξενιτιάς κι έσερναν, εκτός από τους ταπεινούς τους μπόγους, πιότερο την υπόσχεση για επιστροφή. Νοσταλγία για μια αγαπημένη όπως ο Γιάννης του Μοθωνιού για μια Μελαχρώ ιστορημένη από τον Παπαδιαμάντη. Μια υπόσχεση σαν αυτή με την οποία έκλεινε το «Διπλό βιβλίο» του Δημήτρη Χατζή: «Και θα τη φκιάσουμε έτσι και μια πατρίδα για μας – εκεί στην πατρίδα μας την Ελλάδα». Τώρα φεύγουν οργισμένοι. Στις βαλίτσες κουβαλάνε τα πτυχία τους, βουβό θυμό κι ένα δακρυσμένο άι σιχτίρ για την πατρίδα που τους αποβάλλει σαν ανεπιθύμητα μπάσταρδα. Φεύγουν νέοι με μεταπτυχιακά αλλά και απελπισμένοι μεσήλικες. Όπως ο γιατρός, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, που πήγε στην Αγγλία αγανακτισμένος με όσα βίωνε στα ελληνικά νοσοκομεία. Σαν την Ξένια που γύρισε δυο φορές την Ευρώπη και τώρα ζει ως περιζήτητη εργαζόμενη στη Ζυρίχη πριν ακόμη γίνει 25 χρονών. Άριστη στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, για τους Ελβετούς. Η πατρίδα της όμως της έκοβε την ανάσα με λαβή επιδέξιουστραγγαλιστή.

Αναχωρούν όχι πια για ταξίδι με φτηνό αεροπορικό εισιτήριο. Η γενιά της ξέφρενης ανεμελιάς συνετρίβη κατά την προσγείωση στην πραγματικότητα.Φεύγουν νιώθοντας τυχεροί αν καταφέρουν και βρουν χώρα υποδοχής: μηχανικοί και επαγγελματίες από τον χώρο της υγείας, λογιστές και φοροτεχνικοί, ναυπηγοί και αρχιτέκτονες, γεωπόνοι και χημικοί, κτηνίατροι και φυσιοθεραπευτές, τεχνολόγοι πυρηνικής ιατρικής και οδοντίατροι, λογοθεραπευτές και μαίες, μηχανικοί αυτοκινήτων και συγκολλητές, κλειδαράδες και χτίστες, ξυλουργοί και υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι και ψυκτικοί. Κάθε οικογένεια και ένας μετανάστης.

Παρηγορούν τους δικούς τους «μην κλαις, βρε μαμά, θα μιλάμε στο σκάιπ». Η θέση όμως στο κυριακάτικο τραπέζι θα είναι άδεια. Σε πέντε ηλεκτρονικά λεπτά τι να πεις; Για ποιο καημό, ποιο όνειρο και πόνο, πώς να τσουγκρίσεις το ποτήρι στη χαρά;

Θα περιμένουν όλοι το καλοκαίρι. Αν η εταιρεία δώσει άδεια. Αλλά ποιος τα σκέφτεται αυτά τώρα που στο μυαλό υπάρχει το σχέδιο -και η όποια ευκαιρία- για δραπέτευση. Γιατί το πατρώο χώμα είναι ειρκτή, κυρίως για τους αθώους. Οι άλλοι μια ζωή θα ξεφεύγουν.

Τώρα στα αεροδρόμια οι συγγενείς δεν κουνάνε πια μαντήλια κι αυτοί που φεύγουν αφήνουν σε όσους μένουν μοναχά τις ελπίδες. Πως όταν περάσουν τα χρόνια ενδέχεται να ξεθυμάνει ο θυμός, θα στραγγίσει το ξίδι, θα μείνει μόνο η γλύκα στιγμών με συγγενείς και φίλους, ομορφιές και γοητείες των αισθήσεων,θερινές τζιτζικοκραυγές ξεγνοιασιάς.

Ποιες λέξεις άραγε και ποια χρώματα θα περιγράφουν το περιεχόμενο της νοσταλγίας του μέλλοντος; Παπαδιαμαντικές «ελάτε, παιδιά, να τραγ’δήστε» ή του Χατζή «…κι ας είναι λίγο για την Ελλάδα»;

 Απόστολος Λυκεσάς

Πηγή: Εφημερίδα Έθνος

Μείωση των εισακτέων

    Σε δραστικό περιορισμό του αριθμού των εισακτέων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ οδηγεί η μείωση των τμημάτων τους. Το μέτρο συνοδεύεται από τα νέα δεδομένα που ισχύουν στις Στρατιωτικές και Αστυνομικές Σχολές, καθώς και από την επαναφορά της βάσης του «10».

Λιγότερoι εισακτέοι σε ΑΕΙ και ΤΕΙ

 

Μείωση των θέσεων εισακτέων φέρνει το σχέδιο το υπουργείου Παιδείας για συγχωνεύσεις περίπου 130 τμημάτων πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Το σχέδιο «ΑΘΗΝΑ» έχει μπει στην τελική ευθεία, αλλά το υπουργείο Παιδείας επιζητά τις... ευλογίες των ιδρυμάτων και των κομμάτων προκειμένου να ανακοινώσει τις τελικές του αποφάσεις.

 

Μέχρι αυτήν τη στιγμή οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το ψαλίδισμα έχει... σταματήσει κοντά στα 130 τμήματα, διότι υπάρχουν δυσκολίες στο εγχείρημα, καθώς δεν είναι εύκολο να διαγραφούν ή να συγχωνευτούν τμήματα στα οποία σπουδάζουν εκατοντάδες φοιτητές οι οποίοι μπορεί ξαφνικά να αναγκαστούν, για παράδειγμα, να μετακομίσουν σε άλλη πόλη εν μέσω των σπουδών τους, εάν δεν προβλεφθεί μεταβατική περίοδος έως την οριστική «παύση» των τμημάτων. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο χάρτης των ΑΕΙ στην Ελλάδα αλλάζει.

 

Και αν το υπουργείο τηρήσει τις δεσμεύσεις του, σε λίγους μήνες οι φετινοί υποψήφιοι των Πανελλαδικών Εξετάσεων θα βρουν ένα μηχανογραφικό δελτίο με δεκάδες σχολές λιγότερες και βέβαια με λιγότερες θέσεις εισακτέων και φυσικά με μεγαλύτερο ανταγωνισμό.

 

Λιγότερoι εισακτέοι σε ΑΕΙ και ΤΕΙ

 

Αν σε αυτά προστεθεί η επαναφορά της βάσης του «10», η περικοπή των θέσεων στις στρατιωτικές σχολές και το «λουκέτο» στις αστυνομικές σχολές, τότε οι φετινοί υποψήφιοι για τα ΑΕΙ θα βρεθούν αντιμέτωποι με πολλές δυσκολίες προκειμένου να επιτύχουν την εισαγωγή τους σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ.

 

Για φέτος, οι υποψήφιοι πρέπει να γνωρίζουν ότι θα βρουν λιγότερα τμήματα στο μηχανογραφικό (κοντά στα 130), πράγμα που σημαίνει ότι οι θέσεις που θα διατεθούν δεν θα ξεπεράσουν τις 75.000 (πέρυσι είχαν δοθεί πάνω από 80.000).

 

Επίσης, ήδη έχουν κοπεί οι θέσεις (κοντά στις 600) στις Αστυνομικές Σχολές, οι οποίες φέτος δεν θα δεχτούν καθόλου εισακτέους και, τέλος, στις Στρατιωτικές Σχολές οι θέσεις μειώνονται στις 800 από 1.170 πέρυσι.

 

Χτες, ο υπουργός Παιδείας Κων. Αρβανιτόπουλος είχε συναντήσεις με τις εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, Εύη Χριστοφιλοπούλου και Μαρία Ρεπούση, στις οποίες έκανε τη σχετική ενημέρωση. «Ακόμη δεν υπάρχει τελικό σχέδιο διότι πρέπει να ληφθούν υπόψη και οι προτάσεις των ιδρυμάτων της Ανώτατης Εκπαίδευσης», τόνισε η κ. Μαρία Ρεπούση.

 

Στο μεταξύ, ολόκληρη η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας δέχεται πιέσεις από τοπικούς παράγοντες και βουλευτές για να μην «πειραχτούν» τα ιδρύματα της περιοχής τους, ενώ οι διοικήσεις των ΑΕΙ υπογραμμίζουν ότι οι συγχωνεύσεις δεν πρέπει να γίνουν βιαστικά και με πρόχειρο τρόπο.

 

Οπως τονίζει στο «Εθνος» ο πρύτανης του πανεπιστημίου Πάτρας, κ. Παναγιωτάκης, για να ξεκινήσει μια ουσιαστική συζήτηση για το θέμα των συγχωνεύσεων, θα πρέπει το υπουργείο να καταθέσει την τελική του πρόταση, ενώ εκτιμά ότι τα κονδύλια που θα εξοικονομηθούν από τις «περικοπές» τμημάτων θα είναι... πενιχρά.

 

Ο ίδιος τονίζει, επίσης, ότι πρώτα θα έπρεπε να γίνουν οι εξωτερικές αξιολογήσεις των ιδρυμάτων και μετά να εφαρμοστεί το σχέδιο «ΑΘΗΝΑ».

 

Πάντως, ήδη πολλά ιδρύματα έχουν αρχίσει από μόνα τους να σχεδιάζουν συγχωνεύσεις τμημάτων, προκειμένου να αποφύγουν τα... χειρότερα, δηλαδή το αυθαίρετο ψαλίδισμα από το υπουργείο Παιδείας.

 

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ

 

Μετά τη συνάντηση με την πολιτική ηγεσία του υπ. Παιδείας η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Εύη Χριστοφιλοπούλου εξέφρασε την ικανοποίησή της για το ότι συνεχίζεται η πρωτοβουλία της χωροταξικής αναδιάρθρωσης της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στη χώρα και βρίσκεται σε τελικό στάδιο. Σημείωσε ότι «το ΠΑΣΟΚ θα συμβάλει δημιουργικά στη μεταρρύθμιση αυτή, που στόχο έχει τον εξορθολογισμό των εκπαιδευτικών δομών και τη βελτίωση του επιπέδου των σπουδών. Είναι σημαντικό να υπάρξει ευρεία συναίνεση για τις κατευθυντήριες γραμμές και τα επιμέρους κριτήρια που θα συνδιαμορφώσουν το πλαίσιο της επιχειρούμενης μεταρρύθμισης. Με απροκατάληπτο διάλογο και δημιουργική κριτική είναι εφικτή η ευκταία, ταχεία προώθηση του μεταρρυθμιστικού αυτού εγχειρήματος».

 

Στην κορυφή της λίστας τμήματα στα αζήτητα

 

Με ποια κριτήρια θα γίνουν οι ενοποιήσεις

 

Τα βασικά κριτήρια που θα προσμετρηθούν από το υπουργείο Παιδείας για τις συγχωνεύσεις τμημάτων ΑΕΙ - ΤΕΙ παρουσιάζει το «Εθνος». Θα συνυπολογιστούν, μεταξύ άλλων, το μέγεθος των Ιδρυμάτων, η αναλογία φοιτητών/διδασκόντων, η διασπορά των τμημάτων ανά ΑΕΙ - ΤΕΙ κ.ά. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό του υπουργείου Παιδείας, ένα από τα βασικότερα κριτήρια που θα ληφθεί υπόψη είναι κατά πόσο σχετίζονται τα γνωστικά αντικείμενα των τμημάτων με τις αναπτυξιακές ανάγκες της τοπικής κοινωνίας.

 

Το συγκεκριμένο κριτήριο αφορά κυρίως σχολές της Περιφέρειας, οι οποίες θα σηκώσουν το... βάρος των συγχωνεύσεων κατά 80%.

 

Ακόμη, το υπουργείο Παιδείας θα βασιστεί σε μελέτες που έχουν γίνει σχετικά με την απορρόφηση των αποφοίτων στην αγορά εργασίας και την ελκυστικότητα των γνωστικών αντικειμένων. Ως εκ τούτου, τμήματα τα οποία συγκεντρώνουν ελάχιστες πρώτες προτιμήσεις, και επιπροσθέτως δεν καλύπτονται όλες οι θέσεις εισακτέων, βρίσκονται στην κορυφή της λίστας του υπουργείου για τα υπό συγχώνευση τμήματα.

 

Αυτό θα είναι ένα πρώτο ξεκαθάρισμα στον «χάρτη» της ανώτατης εκπαίδευσης, ενώ το δεύτερο «κύμα» αναμένεται να έρθει το καλοκαίρι, οπότε και θα επανέλθει η βάση του 10 ως προαπαιτούμενο για την εισαγωγή σε ΑΕΙ - ΤΕΙ.

 

Κατά τα λοιπά, για τις επικείμενες συγχωνεύσεις τμημάτων θα συνυπολογιστούν και τα εξής κριτήρια:

 

Η ερευνητική δραστηριότητα και η διεθνής αναγνώριση των Ιδρυμάτων: Υπάρχουν αρκετά τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ με σπουδαίο ερευνητικό έργο και διακρίσεις αριστείας. Είναι δεδομένο ότι ανεξαρτήτως της βαθμολογίας που απαιτούν για την εισαγωγή φοιτητών, δεν πρόκειται να συγχωνευθούν.

 

Κατά πόσον οι εγκαταστάσεις των Ιδρυμάτων (αμφιθέατρα, βιβλιοθήκες, εργαστήρια κ.λπ.) επαρκούν για το σύνολο των φοιτητών. Το υπουργείο υποστηρίζει ότι τμήματα τα οποία δεν διαθέτουν επαρκείς υποδομές θα πρέπει να συγχωνευθούν με άλλα που έχουν ομοειδές γνωστικό αντικείμενο.

 

ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΤΕΓΓΡΑΦΕΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

 

Στο τραπέζι η αύξηση του εισοδηματικού κριτηρίου

 

«Παράθυρο» για αύξηση του εισοδηματικού κριτηρίου για τις μετεγγραφές φοιτητών στα ΑΕΙ-ΤΕΙ άφησε χθες στη Βουλή ο υπουργός Παιδείας Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος.

 

«Εγώ ακούω με μεγάλη προσοχή και θα το ελέγξουμε με τις υπηρεσίες αυτό το διήμερο, όσον αφορά το θέμα που ανέφεραν ορισμένοι βουλευτές για τη μετακίνηση στα περιφερειακά πανεπιστήμια. Να το δούμε με μεγάλη προσοχή και αν είναι κάτι το οποίο μπορεί να γίνει να το κάνουμε, όπως επίσης θα έχουμε και μια τελική απόφαση όσον αφορά τη δυνατότητα να αυξήσουμε το εισοδηματικό κριτήριο. Βέβαια το θέμα είναι οι θέσεις, αυτό είναι το κυριότερο», δήλωσε χαρακτηριστικά.

 

Υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με την τροπολογία που έχει καταθέσει το υπουργείο Παιδείας στη Βουλή, δικαίωμα μετεγγραφής έχουν όλοι οι επιτυχόντες που έλαβαν μέρος στις Πανελλαδικές, εφόσον το ετήσιο κατά το προηγούμενο οικονομικό έτος εισόδημα του δικαιούχου και των μελών της οικογένειάς του δεν ξεπερνά το ποσό των 6.000 ευρώ κατά κεφαλήν.Για τις μονογονεϊκές οικογένειες και για επιτυχόντες που είναι τυφλοί, κωφάλαλοι, άτομα που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση κ.λπ. το κατά κεφαλήν εισόδημα διπλασιάζεται (12.000).

 

Ο κ. Αρβανιτόπουλος ανέφερε ακόμη ότι «το θέμα των μετεγγραφών είναι ένα σύνθετο θέμα, υπό την έννοια ότι πρέπει να διασφαλίσουμε πως θα δοθεί η δυνατότητα σε κοινωνικές ομάδες να μπορέσουν να διασφαλίσουν το δικαίωμα της φοίτησης, χωρίς παράλληλα να επιστρέφουμε στο παρελθόν, το οποίο δεν ήταν ό,τι καλύτερο όσον αφορά αυτό το θέμα και χωρίς να επιβαρύνουμε επιπλέον τα ιδρύματα».

 

ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΜΕ 6.000 ΜΟΡΙΑ

 

Επανέρχεται η βάση του «10»

 

Δεκάδες τμήματα, κυρίως περιφερειακών ΤΕΙ, άνοιξαν τις «πύλες» τους τον προηγούμενο Σεπτέμβριο σε χιλιάδες φοιτητές οι οποίοι είχαν συγκεντρώσει λιγότερα από 10.000 μόρια.

 

Το φαινόμενο να εισάγονται φοιτητές με 6.000 και 7.000 μόρια δεν θα επαναληφθεί φέτος, καθώς επανέρχεται -εκτός συγκλονιστικού απροόπτου- η βαθμολογική βάση του δέκα. Πέρυσι τα τμήματα που δέχθηκαν φοιτητές με λιγότερα από 10.000 μόρια ήταν δεκάδες. Ανάμεσα σε αυτά είναι Τμήματα Τεχνολογικών Ιδρυμάτων με γνωστικά αντικείμενα που σχετίζονται με τη Φυτική και Ζωική Παραγωγή, την Ανθοκομία - Αρχιτεκτονική Τοπίου, τις Υδατοκαλλιέργειες κ.ά.

 

Μία από τις χαμηλότερες βάσεις εισαγωγής διαμορφώθηκε στο Τμήμα Υδατοκαλλιεργειών και Αλιευτικής Διαχείρισης Μεσολογγίου (με 6.444 μόρια). Στο Τμήμα Ζωικής Παραγωγής Δυτικής Μακεδονίας, η βάση δεν ξεπέρασε τα 6.563 μόρια, ενώ στο Τμήμα Τεχνολογίας Περιβάλλοντος και Οικολογίας Ιονίων Νήσων (εδρεύει στη Ζάκυνθο) η βάση έφτασε τα 6.924 μόρια.

 

Σχολές που δέχθηκαν εισακτέους με λιγότερα από 10.000 μόρια υπήρξαν και στα πανεπιστήμια. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα τμήματα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας Θεσσαλονίκης και Αθήνας οι βάσεις εισαγωγής διαμορφώθηκαν στα 6.580 και 9.507 μόρια αντίστοιχα. Αξίζει να σημειωθεί ότι γι' αυτά τα τμήματα οι υποψήφιοι εξετάζονται και σε ειδικό μάθημα.

 

ΝΙΚΟΛΙΤΣΑ ΤΡΙΓΚΑ - ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΒΟΛΙΑΝΙΤΗΣ - ΕΘΝΟΣ

Υπολογισμός βαθμολογίας Α ΄Λυκείου

    Στην Α΄ τάξη Ημερήσιου και Α΄ τάξη Εσπερινού Γενικού Λυκείου ο Γενικός Μέσος Όρος (Γ.Μ.Ο.) προκύπτει από το Μ.Ο. των βαθμών ετήσιας επίδοσης του μαθητή όλων των γραπτώς εξεταζόμενων μαθημάτων, συμπεριλαμβανομένου και του μαθήματος της Ερευνητικής Εργασίας, και εκφράζεται με προσέγγιση δεκάτου. (Η βαθμολογία του κάθε μαθητή στο μάθημα της «Ερευνητικής Εργασίας» προκύπτει ως ο μέσος όρος της αντίστοιχης βαθμολογίας του στα δυο τετράμηνα και εκφράζεται με προσέγγιση δεκάτου.)
Ο Γενικός Μέσος Όρος προκύπτει από τη διαίρεση του αθροίσματος των βαθμών ετήσιας επίδοσης των μη κλαδικών μαθημάτων και των γινομένων των βαθμών ετήσιας επίδοσης των κλαδικών μαθημάτων πολλαπλασιαζόμενων επί το πλήθος των κλάδων του μαθήματος, διά του πλήθους των μη κλαδικών μαθημάτων και των κλάδων των μαθημάτων.

ΕΠΙΔΟΣΗ ΜΑΘΗΤΗ Α΄ ΤΆΞΗΣ         
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ           ΕΤΗΣΙΟΣ       
Θρησκευτικά               9,5   1   9,5(9,5 επί 1)
Ελληνική Γλώσσα       9,2   3   27,6(9,2 επί 3)
ιστορία                       9,5   1   9,5
μαθηματικά               7,3   2   14,6
Φυσικές επιστήμες       7,3   3   21,9
Αγγλικα/Γαλλικά       9,5   1   9,5
Ερευνητική εργασία       19   1   19
                               71,3   12   111,6
ΜΕΣΟΣ ΟΡΟΣ         10,2       9,3

Το σχολείο του μέλλοντος

Είναι γεγονός ότι έχουν γίνει σημαντικές αλλαγές στο σχολείο τα τελευταία χρόνια, τόσο στα μαθήματα, όπως καινούρια βιβλία, όσο και στα μέσα διδασκαλίας, εργαστήρια, αίθουσες Η/Υ κ.α. Όμως απαιτούνται αρκετές ακόμα αλλαγές, για να καλύψουν τα όνειρα και τις επιθυμίες μας. Κατά την άποψή μας, οι αλλαγές αυτές θα πρέπει να αφορούν το σχολικό χώρο, τα μαθήματα καθώς και τους τρόπους διδασκαλίας από τους εκπαιδευτικούς.

     Θα ξεκινήσουμε από το σχολικό χώρο και συγκεκριμένα την αυλή, όπου περνούμε ένα σημαντικό μέρος της μαθητικής μας ζωής. Θα θέλαμε να υπάρχει μεγάλο προαύλιο, με πολύ πράσινο, δέντρα, λουλούδια, το οποίο θα μας υποδέχεται ευχάριστα το πρωί και θα μας ξεκουράζει και θα μας ηρεμεί κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων.

    Επειδή όμως οι καιρικές συνθήκες συχνά είναι αντίξοες, βρέχει, χιονίζει ή έχει πολύ ήλιο και ζέστη, καλό θα ήταν να υπάρχουν χώροι κατάλληλοι, δηλαδή υπόστεγα ή κιόσκια, ώστε να προστατεύονται οι μαθητές από τα ποικίλα καιρικά φαινόμενα. Επιπλέον, μια και ο αθλητισμός είναι σημαντικό κομμάτι της ζωής μας και σχετίζεται και με τη σωστή σωματική διάπλασή μας, θα θέλαμε να υπάρχουν υπαίθριοι χώροι αθλητισμού π.χ. γήπεδο ποδοσφαίρου, μπάσκετ, βόλεϊ, αλλά και κλειστά γυμναστήρια κατάλληλα εξοπλισμένα με αποδυτήρια και χώρους υγιεινής.

 

 

     Τα σχολικά κτίρια τα ονειρευόμαστε βαμμένα με ευχάριστα χρώματα, ευάερα, ευήλια, με ευρύχωρες αίθουσες, εξοπλισμένες με Η/Υ , διαδραστικούς πίνακες και βιβλιοθήκες. Στους διαδρόμους να υπάρχουν ντουλαπάκια για τη φύλαξη και την ασφάλεια των προσωπικών μας ειδών. Τέλος θα θέλαμε να υπάρχει μια βιβλιοθήκη εξοπλισμένη με πολλά βιβλία σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή, ώστε να έχουμε έναν χώρο, για να ετοιμάζουμε τις σχολικές μας εργασίες, όσες απαιτούν αναζήτηση υλικού και γενικότερα, όταν έχουμε κάποιο κενό να περνούμε δημιουργικά το χρόνο μας…

     Ας περάσουμε τώρα στο καυτό θέμα των μαθημάτων. Θα θέλαμε να είναι λιγότερα και με ουσιαστικό περιεχόμενο και να υπάρχει χρόνος για περισσότερες δραστηριότητες στις οποίες να εμπλέκονται οι μαθητές, γιατί έτσι πιστεύουμε ότι αφομοιώνεται καλύτερα η ύλη. Επίσης να υπάρχουν λιγότερα βιβλία και με περιεχόμενο το οποίο να γίνεται εύκολα κατανοητό. Τα βιβλία θα πρέπει να εναρμονίζονται με τις εξελίξεις των επιστημών, γεγονός που σημαίνει ότι πρέπει να ανανεώνονται πιο συχνά, συμπεριλαμβάνοντας κάθε φορά τις προόδους των επιστημών που στο μεταξύ έχουν πραγματοποιηθεί. Επιπλέον, θα μπορούσε τα βιβλία να ενσωματώνουν παρεμφερή μαθήματα ή καλύτερα, να είναι σε ηλεκτρονική μορφή (τα οποία υπάρχουν βέβαια), να έχουν όμως εύκολη πρόσβαση σε αυτά οι μαθητές, για να μην κουβαλούμε πάρα πολλά βιβλία με άσχημες, όπως είναι γνωστό, επιπτώσεις στην σωματική μας υγεία.

     Θα θέλαμε, ακόμα, να έχουμε διαθέσιμο σχολικό χρόνο , ώστε να κάνουμε τις εργασίες μας μέσα στο σχολείο με την επίβλεψη και τη βοήθεια των καθηγητών μας. Τέλος, εκτός από τα βασικά μαθήματα, καλό θα ήταν να υπάρχουν και ώρες αφιερωμένες σε πολιτιστικές δραστηριότητες, οι οποίες, ως γνωστό, συμβάλλουν στην ελεύθερη έκφραση της δημιουργικότητας των μαθητών, και επιπλέον θα πρέπει να γίνονται συχνά και εκπαιδευτικές επισκέψεις οι οποίες  βοηθούν στη βιωματική πρόσληψη της γνώσης.

      Όσον αφορά τους τρόπους διδασκαλίας και τους εκπαιδευτικούς έχουμε να πούμε τα εξής: θέλουμε να αλλάξει ο τρόπος διδασκαλίας. Οι γνώσεις μας να μην προέρχονται αποκλειστικά από τους καθηγητές μας, αλλά να μας δίνεται η δυνατότητα να τις ανακαλύπτουμε μόνοι μας. Τα μαθήματα να διεξάγονται με περισσότερο διάλογο μεταξύ μαθητών και εκπαιδευτικών και να μη στηρίζονται στην αυθεντία του καθηγητή. Αντίθετα ο καθηγητής πρέπει να είναι περισσότερο καθοδηγητής, σύμβουλος και βοηθός μας στην προσωπική έρευνα, αναζήτηση και ανακάλυψη της γνώσης. Να είναι φιλικοί, κοντά στο μαθητή, στα προβλήματα και τις ανησυχίες του και να δημιουργούν ευχάριστο κλίμα στην τάξη. Να συμβάλουν στην ευαισθητοποίησή μας στα σύγχρονα προβλήματα και στη σταδιακή κοινωνικοποίησή μας, τα οποία αποτελούν, όπως πιστεύουμε, σημαντικούς στόχους του εκπαιδευτικού μας συστήματος. 

 

     Η σωστή όμως διδασκαλία απαιτεί και κατάλληλες συνθήκες. Έτσι θα θέλαμε να υπάρχουν λιγότεροι μαθητές στις αίθουσες, ώστε το μάθημα να γίνεται σε ήρεμο περιβάλλον, όπου θα δίνεται η δυνατότητα σε όλους μας να συμμετέχουμε. Επειδή, όπως είπαμε, θεωρούμε το διάλογο αναπόσπαστο κομμάτι της διεξαγωγής των μαθημάτων, πιστεύουμε ότι και η διάταξη των θρανίων στις τάξεις θα βοηθήσει σε αυτό. Έτσι προτείνουμε τα θρανία να είναι τοποθετημένα σε σχήμα κύκλου, γιατί με αυτό τον τρόπο διευκολύνεται ο διάλογος και επιτυγχάνεται η ισότιμη συμμετοχή όλων των μαθητών και η μεταξύ τους συνεργασία.

     Ολοκληρώνοντας τα όνειρα και τις επιθυμίες μας, θα θέλαμε να πούμε ότι και τα μισά να γίνουν μέχρι το τέλος των μαθητικών μας χρόνων θα είμαστε πολύ ευχαριστημένοι.  

 

     Οι μαθητές του Β3 του 14^ου Γυμνασίου Λάρισας